ELBETTE
Elbette; uyanınca sabahleyin uykumdan
Bakınır sağa sola hep izini ararım
Elbette; sen olmazsan, hüzünlenir kaygımdan
Leyla gibi dolaşıp gül yüzünü ararım
Elbette; akşamları gün ufuktan batarken
Oturup da balkonda aşkımı düşünürüm
Bakarak uzaklara derdime dert katarken
Yüreğinde yıktığın köşkümü düşünürüm
Elbette; Ay doğunca dolaşırken mehtapta
Gönlüm kederle dolar özlerim gözlerini
İkimizin şarkısı çalıyorken pikapta
Gözlerim bulutlanır duyunca sözlerini
Elbette; yakamozlar parlarken yanar içim
Sarhoş eder ruhumu zambakların kokusu
Şunu bil ki sevgili sensiz inan ben hiçim
Yüreğimde sızı var ve kaybetme korkusu
Elbette; bilirsin ki gecenin son anında
Uyuyamaz dalarım sevdiğin o bahçeye
Şebnemlerle ağlarım gül dalının yanında
Anıları yığarken aklımdaki bohçaya
Elbette; gülenler var aşkımla alay edip
Böyle derin bir sevda çağımızda olmazmış
Nerde bir türbe varsa adak adarım gidip
İnanırım yürekten seven yalnız kalmazmış
Elbette; Rabbim duyar canhıraş feryadımı
Bu aşkı koyup kalbe beni yalnız bırakmaz
Yazmış kaderimize adın ile adımı
Dilerim canımızı nar-ı aşkıyla yakmaz
NİLÜFER SARP____________ŞUBAT.2012