1
.
Karıştım kaderimin bana biçtiği role
Kurbanıyım gönülsüz susarak gidiyorum
Ya sabır diyerekten varmadımsa menzile
Gölgeme siniyorum pusarak gidiyorum
Hayat merak eder mi böylesi ihtişamı
Kim silip kim süpürür yüklendiğim bu gamı
Şimdi sakındığımız o mübarek selamı
İçime döndürerek kısarak gidiyorum
Yıkılan hayallerin izidir bu ruh hali
Şimdi bayram eylesin düğündedir ahali
Bir gün olsun sözümün bilinmeyen ahvali
Şimdi de bilinmesin küserek gidiyorum
Kalbimi tutuyorum nasıl dolu bilseniz
Sabırdan nasır tutmuş üşenmeden silseniz
Hep doğruyu söylerim dilim dilim dilseniz
Bu yüzden sözlerimle eserek gidiyorum
Tüm murat ettiklerim ayağıma takıldı
Temeli çürük çıktı üzerime yıkıldı
Sanki cehenneminde diri diri yakıldı
Ömrün göbek bağını keserek gidiyorum
Talan olmuş yaşamda yaralandım söz ile
Nazara geldi bu aşk kötü bakan göz ile
Yalancı çıkmış adım bakamam bu yüz ile
Geçmişimin üstüne basarak gidiyorum
Son sözün hükmü belli söze güven bittiyse
Hayat zorunlu seni olmazlara ittiyse
Âdemoğlu bu şiir mutsuzluğa yettiyse
Ahtım olsun kalemi asarak gidiyorum
Âdem Efiloğlu
Not:
Ben kalemi bıraksam bırakmaz kalem beni
Sormayın bu şiir ne bende kalsın nedeni
Resimlerin üstüne işlerim de gölgeni
Ruhumun girdabında seni ördüğüm zaman.
.