Dağları dinliyorum. Ilık, ılık esen bir yelin sesinden Bir taraftan usul, usul saçlarımı
okşuyor Bir taraftan üzülme diyor, O yel, Eğilmiş de, sol kulağıma. Diyor ki! Bak o dağların kokusunu getirdim sana… Sonra kekiklerin, papatyaların kokusu
koklatıyor, Ve şikâyet ediyor etekleri papaya dolu, İzinsiz toplayan köy kızlarını bana. Dağları dinliyorum, Ilık, ılık esen bahar yelinin sesinden Birer, birer, ne var ne yok dağları
anlatıyor bana. Diyor ki! Bak bahar geldi, dağlarına. Sular çoğaldı, pınarlar dersen coştu. Kıl çadırlar kuruldu, Koyun kuzu keçi dünden çıktı yaylalarına. Ve çobanların çaldığı kaval seslerini, Dinletiyor o yel eğilmiş de sol
kulağıma. Dağları dinliyorum, Ilık, ılık esen bahar yelinin sesinden Dinliyorum her bir dağın efsanesini
dağların. Gülbaharın Memosunu, Ağrı dağının zirvesinde yanan, şu ateşinin
hikâyesini. Ve bir boş beşiğe ağlayan, Yörük anasının, oba beyinin öyküsünü Bir de, Olympos’ta tanrıların unutulmaz efsanesini; Ilık, ılık sen bir bahar yeli, Anlatıyor eğilmiş de, ne varsa sol
kulağıma. Ahmet Yüksel Şanlı er 13 Nisan 2013 Antalya.
( Dağları Dinliyorum başlıklı yazı Ahmet Yüksel tarafından 13.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.