Şeytanın arkadaşı, dedi “uy bu “veliye”,
Uydurdun ya serseri en sevdiğin kadını.
Akıl ermez işleri ettin-yaptın deliye,
Döndürdün ya serseri en sevdiğin kadını…

Duyurdum eşe-dosta, elimden tuttu kardeş,
Hiç sırtından vurandan insana olur mu eş?
Güvenimin ödülü oldu bir tutam ateş,
Yandırdın ya serseri en sevdiğin kadını…

Eğilmezdim! eğerek yoluna ettin köle,
Şimdi kaya gibiyim, kanardım bir dal güle,
Ocağımı söndürüp, koru çevirdin küle,
Söndürdün ya serseri en sevdiğin kadını…

Estin bir bahar günü masum seher yeliyle,
Yüreğim susamıştı kanar oldum hâliyle,
Girdin şah damarımdan öyle tatlı dil ile,
Kandırdın ya serseri en sevdiğin kadını…

Ayser ÖZBAKIR
( En Sevdiğin Kadını başlıklı yazı AyserÖZBAKIR tarafından 19.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.