MAZİDE   KALAN


Bizim köyün; dağlarına kar yağmış,
Doğayı tatlı, bir güzellik sarmış!
İlk sevenim daha, ölmemiş sağmış!
Haberi bana,"sırdaşı Nil" verdi.
 
Günlerden çarşamba; vakit ikindi,
Ansızın karşıma bir kız dikildi!
Ben ergendim! O ise yetişkindi!
"Ağlarsam; göz yaşlarımı, sil derdi."

Kendi eliyle toplamış; kır çiçeği,
Birde üstüne kondurmuş, uğur böceği
Varmış bana son kez, bir diyeceği!
"Hayat susuz kalmış, dünyam çöl derdi."
 
Arada geçmiş tam; yarım asır!
Bizimle mezara,! girecekti bu sır.
Narin ellerinde,  var idi nasır
"Beni görünce; hemen koş,  gel derdi."
 
Çok mutlu olurdu; beni gördükçe,
Bu minval üzre, aşkımız sürdükçe!
O bilmezdi Kürt'çe, ben ise Türk'çe!
"Keşke bilseydik, üç beş dil derdi."
 
Cebime bırakmış; bir adet çağrı,
Sol yanında varmış, şiddetli ağrı.
Ağrıdan sızıdan, yanarmış bağrı!
"Derdimin dermanı; sensin, bil derdi."
 
Gençlik hatasıydı! mazide kalan,
Amel defterimdi; günahla dolan.
Öğrendim; Hakk'ı, bulmakmış aslolan.
"Sığın Rahman'a, rahmeti bol derdi."
      Eşref İNANÇ
( Mazide Kalan başlıklı yazı EŞREF İNANÇ tarafından 22.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.