Sanki nefesin son çırpınışları

Kanatlarını açan kuşların, çare adına umutlanan canların

İçine kan oturan hastaların, penceresinden yılgınca bakan bizar yaşlıların

Kalbini okumak, meramına vakit ayırmak, tebessüm etmesi için çabalamak ne ulvi ecirdir

 

Evlatlar yetişip büyüyünce

Bir yuva kurup gönüllerince keyif sürünce, edep ihmal ediliyor

Bir zamanlar aynı hassasiyeti kendinden esirgemeyen annesini yardımcı görüyor

Çocuklarının üstüne titredikleri nispette, anne ve babaya olan hassasiyet her nedense sadece zorunlu hissediliyor

 

Her insanın ve ailenin özeli vardır

Her kim olursa olsun bu konuda dikkatsiz davranmamalıdır

Her nefesin bir vakit çok zor şartlarda vazifelerinin ifa ettikleri zaman unutulmamalıdır

Var olan şefkat ve muhabbet usandırmaya götürecek kadar gayri samimi kullanılmamalıdır

 

Evlatlar bir müddet sonra artık

Kendi ihtiyaç ve manevi muhtaçlığını gidermek için çalışarak

Müreffeh bir yaşantının, sefa sürmek için ruhu ve gönlü ihmal almanın derdinde olmadan

İnsan edep ve hassasiyeti nispetinde erdemli ve vefa timsali olarak emanete sahip çıkıp, Rabbine kul olma endişesini asla bırakmamalıdır

 

Mustafa CİLASUN

( İçime Hep Hüzün Doğuyor, Hicran Aman Vermiyor! başlıklı yazı Yazan Adam tarafından 4/28/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.