İnsanlarda kalmamış güven 
Arttıkça artıyor birbirini sövüp döven 
Her geçen gün azalıyor
Allah rızası için birbirini öven 

İnsanlarda kalmamış sadakat
Azaldıkça azalıyor sofralardaki bereket
Unutulmuş tarihe mal olan insanlıklar
Muhabbet yerine yaşanıyor husumet

İnsanlarda kalmamış ahde vefa
Yufka yürekler olmuş sanki tahta
Nasihatlar tesir etmiyor artık
Geçiyor gün ve aylar ah ile vahla

İnsanlarda kalmamış samimiyet
Arıyorlar her daim biribirlerinde art niyet
Mürekkep yalamaktan olmuşlar aciz
Çoğaldıkça çoğalıyor ha bire cahiliyet

İnsanlarda kalmamış fedakarlık şuuru
Entellik uğruna unutmuşlar gururu
Fani dünyanın şan ve şöhretiyle
Yaşıyorlar yapmacık neşe ve süruru

İnsanlarda kalmamış sır saklama
Gönül hanelerinin kapıları olmuş yalama
Altın zümrüt hükmündeki değerler
Dönüşmüş hiçbir değeri olmayan turaba

İnsanlarda kalmamış yiğitlik ve mertlik
Semiz otu misali ziyadeleşiyor itoğlu itlik
Maşallah denilmiyor bir güzel görüldüğünde
Yaşanıyor ha bire envai türlü kemlik 

İnsanlarda kalmamış gönül ve göz tokluğu
Düşünmedikleri için bilmiyorlar yokluğu
Helale harama bakmadan doyururlar karınlarını
Yaşayamıyorlar bereket ve bolluğu
08/Temmuz /2009
İbrahim Halil DEMİR
( İnsanlarda Kalmamış... başlıklı yazı sadeceo tarafından 2.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.