Hani bir geceyi umut eylerdik
Güneşim sönmesin derdin
Cigarayı bensiz içer öylece bakıverir din
Penceremin mazgalı seni hatırlatır
Havanın kokusu ilk günden çok yoksun
Özlem hep vardı yanımda olduğun vakit bile
Bugünüm yılları hiçe saysa da insanları
Tanışmış olmak sensizliği bitirmeye yetmiyor
Bir gün elbet elbet kopacak dalından can
Ve elbet girecek kapıdan içeri birileri
Suskunluklar son bulacak oturup ağlamalar
Yangınlar göz kızarmaları ilkintili tavırlar
Temenniler tamam diyecek
Ve uyanışlar çok daha anlamlı olacak
İbrahim KANDAMAR
04.05.2013