Bazen; memur oldu,
Bazen; işçi,
Bazen;hizmetkar,
Her yönüyle hamarattı.
Ama, o bir anneydi..

Omuzunda dünya yükü
Saçların da  aklar çökülü
Gecesi belli, gündüzü belli
Her gün  çalıştı,
Nasır tuttu, o nazik elleri
Kimseye derdini,
Bir gün olsun söylemedi
İç halini kimse bilmedi...

Hiç kadın hakları girmemişti evine
Hiç gül verilmemişti eline
Yılın annesi seçilmemişti
Ekmeğini kendi yapar
Hamurunu kendi yoğurur
Çocuğunu kendi başına doğurur
Hastane doktor, ebe bilmez
Şansına bir gün olsun, lanet etmezdi..

Kocası onun için ilk göz ağrısıydı
Evi her zaman birinci vatanıydı
Erkeğinin önünde;
Saygıda kusur etmez
Bir an olsun,
Alnını onun yanında dikmez,

Çocuklarından başka, zenğinligi olmadı,
Hiçte,  hayalde kurmadı,
Hayal kuracak vakti de yoktu,

Bir gün hayal kurdu
Gülen gözlerini kapadı
Bir daha hiç açmadı.
O  Anadolu kadınıydı,
O  hepimizin annesiydi....



          İbrahim Değerli.

( Anadolu Kadınıydı. O Hepimizin Annesiydi... başlıklı yazı deerli tarafından 11.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.