Online Üye
Online Ziyaretçi
Mevsimleri 4'e ayırmışız. Sıcak, soğuk ve yeşeren, solan diye. Mevsimler çembersel biçimde dönmeye, insanların da başını döndürmeye devam ediyor. Gece ve gündüz de, Dünya'nın dönüşü gibi sırayla döner durur. Herşey aynı ama biz değişiyoruz, dönüşüyoruz, yetişiyoruz. Tüm canlılar gibi. Ruhumuzda çiçekler açarken, bedenizmiz soluyor.
Her mevsimin başka şakası, başka oyunları ve dersleri var: Hayat yani. Mevsimler tekdüzeliği birkaç aylığına bozuyorlar. Bu sayede insanlar da hayattan bunalmıyorlar.Eskiden daha sert olurdu kışlar. Kar daha çok yağardı. Çetin geçerdi. Bugün ise Kırklareli'de kar bir lütuf sanki. Ama çok soğuk olmasındansa karın daha az yağmasına razıyım galiba ne kadar sevsem de. Yani hem çok soğuk olmasın kışın hem de arasıra kar yağsın isterim. İngiltere'de son yıllarda, hiç yetişmezken zeytin yetiştirilmeye başlanmış. Küresel ısınma nedeniyle. Afrika'da ise bildiğiniz gibi bazı ülkeler kuraklık nedeniyle sos veriyorlar. Birçok yardımlar gönderildi. Kuraklık olunca yiyecek sıkıntısı baş gösteriyor. Hatta un ile toprağı karıp kurabiye pişirdiklerini okumuştum, bir gazete haberinde. Allah yardımcıları olsun!
Eskiden belki tatil diye yazları daha severdim ama artık hepsini seviyorum. Ama bahar ve sonbaharın yeri ayrıdır. Baharın, insanları selamlayan rengarenk çiçeklerini, sonbaharın da renk değiştiren yaprakların ve dökülen, uçuşan yaprakların görsel şölenleri mutlu etmez mi? Sonbahar fotoğraflarındaki renk oyunları çekmez mi dikkatleri. Tabi bunlar şehir hayatında daha az vurgulanıyor. Doğal hayat bambaşka bir keyif ve gizemli keşiflerle farkedilmeyi bekler. Herşeyin daha ötesi mevcut. Aslında kişinin özünde saklı derler. Doğa bizi bize anlatıyor belki de.
Saçlarınıza karlar yağmadan doğayı keşfe çıkın. Biraz olsun istekliyseniz. Hayat sadece çalışmaktan ve dinlenmekten ibaret değil. Ya da sosyallikten. Biraz da doğa ile sohbet edin, öyle değil mi?