‘’Adaleti saraylarda değil, yetiştirilen neslin düşüncelerinde hâkim kılınız .’’
Mehmet Macit
istanbul’da bir ilan.
uzaktan küçük gördüm yaklaştıkça büyüdü.
dikkatlice okudum,
derin düşüncelerle doldum.
hangi akıla hizmetle asılmıştı bu ilan.
büyük ve görkemliydi,
hem de alıcı renkli.
‘’Avrupa’nın en büyük Adalet sarayını,
buraya yapıyoruz’’
allah! Allah!
övünülecek ne var bunda?
ne gerek var ilana.
İyice saklamalı yapılan çalışmayı,
kimseler duymamalı.
alay edip gülerler,
İçten içe sevinirler,
garip hallerimize.
Hani!
Avrupa’nın en büyük kültür merkezi yapsak,
hayır! Hayır!
en büyük müzesini.
veya,
en büyük hastanesini.
olmadı,
üniversitesini.
ya da,
olimpik tesislerini.
övünün o zaman eserinizle.
asın ilanları süsleyin her yanını.
çok mu önemli büyük adliye sarayları?
şu medeni!
kendini beğenen Avrupalı yok mu?
ne der,
ilanları görünce;
---ne çok problemleri var şu cahil barbarların!
İşleri güçleri mahkemelere koşmak,
birbirlerini aldatmak.
az gelir bu saraylar size,
daha büyüklerini yapın,
adalet bilincini sakladık kendimize,
henüz vermedik size!
haksızda sayılmazlar değil mi?
İçinden çıkılmaz kanunlarla,
saf saf olmuş kurumlarla.
sen ben kavgalarıyla,
adaletsiz gelir dağılımıyla,
kirlenmiş siyaset yapısıyla…
yazdırsak gönüllere hoşgörü ve insan sevgisini.
adil ve eşit davranılsa ülkemdeki herkese,
kanunlar çıkarılsa demokrat vekillerce.
çözülür tüm sorunlar halkın zihinlerinde.
saraylardan değerlidir,
inanın,
insana yatırım yapmak.
02.07.2009
İstanbul