BİR CEVİZ KABUĞU DOLUSU UMUT
Yarınlara sakladım seni,
Bir ceviz kabuğunda umutla beraber.
Aymazlıklarım olur ara sıra,
Aldırma olur mu idare ediver.
Kırlangıçları severim.
Sana benzetirim kırılganlıklarını.
Alır başımı giderim bazen.
Sen aldırma bana.
Yürüyelim.
Umut ekilir belki yürüdüğümüz
sokaklara.
İçtiğim zaman çekilmez olurum ya
hani;
Sana sataşırım belki,
Sen o zamanda affet beni.
Çaresizliğimle başım belada
bilirsin.
Sözcüklerim hep keşke ya da oysalar
la başlar ya bazen;
Nihayetsiz düşlerin kahrolası
çemberinde kıvranışımdandır.
Aldırma sen.
Unutulmuşluğum olur çoğu zaman
ellerimde.
Unutur sana verirsem şaşırma.
Yorulduğumdandır.
Bazen al başımı, koy dizine, okşa
saçlarımı.
Avut beni haylaz çocuklar gibi.
Yorgun düştüğüm anlardan kopar al
beni.
Öyle anlarda söylemek istiyordum
bunu;
Belki bir ömür yetmeyecektir ama
Biliyor musun? Seviyorum seni
hasan gök