uzun zaman olmuştu.

şakaklarına aklar düşmüş,

anıları hafızasında unutulmaya yüz tutmuş.

küf kokusu sarmış evin odalarını,

aynalar tozlu ,resimler gibi .

artık bakmıyor , belki hatırlamaktan korkuyor.

onun arkasına bile bakmadan gidişini

...

hüzün sarmış göz bebeklerini,

o gittiği günden beri buğusu silinmemiş gözlerinin

...

güneş sızıyor odasına,

eskiyip eriyen perdeden.

...

keşke her şey küçük bir kız çoçuğu olduğu yıllardaki gibi kolay olsaydı.

ama ne mümkün.

aile yadigarı Osman Efendi olmasa dış dünya ile ilgisi olmaz

ve

belki de uzun zaman hayatta kalamazdı.

...

bir gün !
 
sabaha karşı onu çağran bir sesle uyandı

gıcırdayan kapıyı araladı ; biraz ürkek .

bütün anıları acılarıyla içerde bırakarak .

çırılçıplak

göz kamaştıran ışığa uçan kelebek gibi

...
 
 
MH&C
( Hüzün Sarmış Göz Bebeklerini başlıklı yazı maicihan tarafından 18.06.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.