HiCRÂN YARASI
Bir anım geçmiyor sensiz birtanem
Mehtapsız geceye, düşe sor
beni
Alevler içinde, yanıyor
sînem
Gözümden süzülen yaşa sor
beni.
Vakt-i hazân olsa, yağsa da
hüzün
Yaz gelir sanmıştım ardından
güzün.
Sonu karanlığa çıktı
gündüzün
Yollarıma engel taşa sor
beni.
Hesabı keseli sonsuz sürgüne
Bin ahı yükledim sensiz her
güne
Bugün de umudum boşaymış
yine
Dertli dertli öten kuşa sor
beni.
Sensizlik ruhuma gün görmez
kafes
Ziyandan sayılır aldığım
nefes
Nereye vardıysam hep yanlış
adres
Tükendi umudum, boşa sor
beni.
Sevdan yüreğimde çağlayan
nehir
Zindan oldu bana bu koca
şehir
Yokluğun soframda acı bir
zehir
Yediğim lokmaya, aşa sor
beni.
Zor geldi gönlüme verdiğin
ezâ
Dayanmak ne mümkün; döndüm
enkaza
Son ver şu hicrâna, bitsin bu cezâ
Güneşim buz tuttu, kışa sor
beni.
Mecit AKTÜRK