Hiç unutmam...Hatırlarım, dün gibi
Aylardan Mart, hava soğuk, ayazdı.
On gün olmuş, kesmemişti kar, tipi
Bahtım hariç, her ne varsa beyazdı.
Kör talihim geziyordu peşimde
Dünyadayken yaşıyordum mahşeri.
Yine yâr'dan izler varken düşümde
Bir hışımla girdi zalim içeri.
Son mektubu yırtıp atıp ateşe
"Gör!" demişti, yüreğimi yakarak.
Sayıp tek tek suçlarımı peşpeşe
Kükremişti gözlerime bakarak.
"Doldu" deyip aşkımızın miâdı
"Zor" demişti "birleşmemiz" gülerek.
Umudumun kırılmıştı kanadı
"Hayat" artık, yaşamaktı; ölerek.
Gönül yaslı, esiriydi dil âh'ın
Herşey bitmiş çıkmıyordu ses, seda.
Son söz vardı sürgüsünde silahın
Altı harfli, üç heceydi; E L V E D A...
Mecit Aktürk