HAYA VE EDEP
Edep en güzel örtü sırtımıza giyelim
Korusun benliğini hayvanlardan ayırsın
Kul olup ille edep ille edep diyelim
İnsanoğlu hayayla şerden özün sıyırsın
Nefsimizin şerrinden edep bizi kayırsın.
Yüce Mevla yaratmış insanı kamil diye
Bu güzel ihsanları heba ederiz niye
Verelim yavrulara edepli bir terbiye
Bizlere armağandır başımızda nurlu taç
Toplumu helak eden hastalığına ilaç
Korkmaz isek hatadan ayıptan çekinmezsek
Utanç verir bizlere kötüden sakınmazsak
Korur bizi günahtan harama bakınmazsak
Utancından kızarsın aleve dönsün çehren
Bırak dünya işini kul için dünya kerhen.
Koruyalım namusu ahlaksızdan arsızdan
Ne farkımız kalır ki emek çalan hırsızdan
Tövbe edelim hakka ölüm gelir ansızdan
Edep had tanımaktır bunu böyle bilelim
Yüce Rabbin yanına sevilerek gelelim
İnsanı insan yapan güzel ahlak iyi huy
Gel bu iyilikleri içinde kalbinde duy
Yaşadığın huzuru kendine mutluluk say
Her kim yoksun kalırsa bunca eşsiz nimetten
Kurtaramaz kendini eza cefa külfetten
Kaybolmaz değeridir fani olan insanın
Ne çürür nede yiter buna böyle inanın
Cezası çok büyüktür hâyadan ayrılanın
Edep'i olmayanlar lutufdan mahrum olur
Kötü huylar cezasın ahrette mutlak bulur
EVRENİ de fikretsin pay alsın nasihatdan
Ayırmasın yolunu gerçekten hakikatdan
Sakınalım şeytanın kurduğu barikattan
Allah'ımız saklasın şerden kitabımızı
Kolaylıkla verelim ona hesabımızı