HAYAT BUYSA ÜSTÜ KALSIN...


Öyle yorgunum ki hayat,  taşıyacak dermanım kalmadı

Attığım her adımda karşıma çıktın, yerden yere vurdun

Arka sokaklardan, kayıp adreslerden yazıyorum şimdilerde sana 

Bilinmez bir yalnızlık ve öfke var içimde sana karşı

Sen değilmiydin, ölümsüz düşlerimin katili olan

Sen degılmıydın, dünyamı karartan hayata küstüren

Bir yudum mutluluğu cok gören !!

Bana hayat'tan kımse söz etmesin artık ;

Alın sizin  olsun hayat ve yaşam...



Yaşamak savaşmaktan farksızdı

Bu kahrolası dünyamda

Her seferinde birileri yoluma  taşlar dıkenler koydu

Uzandığım dallar kesildi

Biz seninle anlaşamıyoruz hayat,  zorlama daha fazla.

Ya ben sana fazla geliyorum  taşıyamıyorsun

Yada sen hayallerime dar geliyorsun...

Susmak geliyor içimden bazen...

Sonsuza kadar Dilime prangalar vurasım var

Gözlerimi söküp atasım var

Ölesim var anlıyormusun hayat

Ölesim var...



Hayat ne verdi ki bana,  gözyaşından başka

Çok kereler haykırdım isyan ettim

Ama beni kendımden başka duyan olmadı

Anladım ki susmaktan başka çarem kalmadı acılara...

İçimizde  hep dunlerden kalam sancılar vardı

Bitmeyen tövbeler ve haykırışlar dizilirdi boğazımıza

Dualar bile yakışmazdı kirlenmış bu hayat'ta dilimize...

Yaşamak buysa eğer istemem senin olsun

Üstü sana kalsın bahşişim olsun ahiretime...



Biz hayata, hep temiz bir pencereden baktık

Bazen kara bulutlar çökerdi  üzerimize

Ne kadar dirensekte, hep yenilen biz olmadık mı?

Güneş her zamanki yerden doğup batıyordu

Oysa insanlar yanlış yollarda yürüyordu

Kımsesiz  hayatın ortasında, yetım bir çocuktum yine ben

Ne ben bu agır yükü taşıyabildim, nede hayat yükümü hafıfletti

Ordan oraya savurup durdu, yaralarımı saramadım bile

Gözlerimden kan damlarken,  acımadan gülümsüyordu yine hayat

Ahdım olsun ki; eyvallah etmıyorum, gel gelebildiğin kadar üzerime

Alacağın ne kaldı ki benden hayat...



Bu kirlenmiş hayatın tam ordasındayım şimdi

Ben bu çöplükten cıkmaya çalıştıkça ;

Üç  kuruşluk insanlar hep yolumu kesti

Öyle mesafeler koydular ki, akla hayale sığmıyor

Sen belkide unuttun  beni hayat, ama ben unutmadım unutamadım...

Her seferinde yeniden ayağa kalktım  tutundum

Haykırdım dunyaya  kimseler  duymadı varlığımı

Gözlerimden akan  yaşın hesabını  bile soramadım sana

Sen kimsin  nesin be hayat, yetmedimi  kestiğin bu ceza

Yetmedimi...



Ben hayatın tecrübesiz  bir mahkumuyum

İşlediğim suçumun  tek katili yine sen

Kapılar açılsa, yeniden dünyaya gelsem

Yaşadıkların bır rüyaydı, bitti deseler

Hayata sımsıkı sarılsam,  işte  hayat bu desem

Biliyorum ki, olmayacak bir dua benımkisi

Hayatı tanıyarak yaşamadım ya ;

Yabansın işte hayat, garip ömrümde

Taş duvarlar ördün gönlümde

Yüzüm gülmedi bu genç ömrümde

Bir sillede senden gelsin bu garibe

Daha görecek neyim kaldı ki  hayat...

Yaşamak değil bunun adı , istemem senin olsun

Hayat buysa eğer, üstü bana degil  sana kalsın

Sana kalsın...


şiirin yazarı: POLAT_TEK (Prenspolat Tek)

" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen>
( Hayat Buysa Üstü Kalsın... başlıklı yazı Polat Tek tarafından 30.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.