Kupkuru iftiram ab kamburunda
Beterden de beter, yok acabası
Mataramda şıram değil umrunda
Süzüm süzüm bala kap kacak diye
Bakarken sözüne çıkacak diye
Gözünü arar gözüm kaçak diye
Bekleyen sıram değil umrunda
.
Gönülden el veren mâşuka sığın
Kalemimi kırmış nâtıka yığın
Kürekleri çekmez oldu kayığın
Çekilen bandıram değil umrunda
.
Püf noktası oldum her pişen kilde
Şok olmuşluklara atıl şekilde
Eze eze kırar demez çekil de
Geçerken hâtıram değil umrunda
.
Dağ zımınlarında arzuhâl inde
Yalnızlıklar evi sır mahalinde
Erginlikte insan yokluk halinde
Gözyaşı balsıram değil umrunda
.
Hak aramaktayken yorulganlığım
Arifâne söyler yoğrulganlığım
Acıkana acır doyurganlığım
Tüten ocak çıram değil umrunda
.
Seğirtiver şöyle yanaş yanıma
Yakışığa âyİne bak ayânıma
Köz eyle ne olur yanmazsan yanma
Yoksul’da muhtıram değil umrunda
Zımın :: Zemin ( Yerin yedi kat zımınında saklı duruyor )
Bu tdk sözcükte yok fakat hemen her şiivenin kullandığı bir şeydir
BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN ...
