Yalnız sevdim her şeyi
Ortak kederlere bulamadım tutkularımı
Aynı pınardan almadı kederim hüzünleri
Aynı seslerde uyandırmadım
Uyandırmadım yüreğimi aynı sevinçlere
Ve sevdiğim ne varsa,
her şeyi, her şeyini
Yalnız sevdim…
Dünyanın ölümünü gördüm gözlerde
Suyun, toprağın, havanın
Sevgilerin ölümsüzlüğünü ayrılıklarda
Güneşin, ayın cari borcundan düştüğü parıltıları
Sönmüş taşların ağzında el feneri var gibi,
Yıldızlara özenip gökyüzünde ışıldadığını gördüm
Yalnız gördüm gördüğüm ne varsa
Yalnızlığım, yaşamışlığım, görmüşlüğüm
Hayata verebildiğim tek şeydi aslında
Yaşam kuyusunun başında yan yana oturduğum
Salıp ayaklarımızı yarın denen boşluğa
Burnumuzda akşamdan kalma çay tadı
Tekrar baksak suya,
gökyüzüne,
Bir de geride bıraktığımız geçmişe.
Salsak sonra kendimizi boşluğa
Ve
geride aşk kalsa kirlenmemiş tertemiz
Birde hüzünlerimiz kalsa
Duygusal tepkisizlik
Yalnız bir tek…
Yalnız sevdim…