Online Üye
Online Ziyaretçi
“Ölümsüz mısralardan
Aşılmaz surlar örüyorum
Şiir adında”
Sevdiğim
Yetim ozanın dilinde titreyen
Bir türkü tutturdum
İçimde öksüz özlemlerle dolu
Dilim dilim boğuyor beni bu aymazlık
Ezana duran müezzin
Namaza çağırıyor
Marmara gözlerine uyansın istiyorum
Uykusuzken gözlerim
Sen bilmiyorsun
Yüzüme bak sevdiğim
Gözlerinin ışığına
Ayaklanışına saçlarımın
Titremesine yüreğimin
Gördüğüm beri yanında Kocaeli
Bir yanında sevgiye adanmanın masumiyeti
Kömür karası kalemim
Gözlerim,ellerim
Memleket ayırt etmeyen bakışlarım
Ne demişti Nazım;
“En sevdiğim ülke yeryüzüdür”
Benim en sevdiğim memleketse
Aşkım…
Şimdi gölgemi uyutuyorum
Ansızın gömülen hayallerle
Bak şimdi
Perdelerinden denizi seyrediyorum
Dudağı uçukluyor bakışlarının
Yüzüme bak sevdiğim
Sen yüzüme bakınca
Ben orada doğuyorum hayallerimle
Ve orada ölüyorum
Beni özlemlere terk ettiğinde
Ölümsüz mısralardan
Şiirler örüyorum saçlarına
Bu şiir de feda olsun
Senin uğruna…
Âdem Efiloğlu