Anne..

şu an sen de belki babama yazıyorsun..
bilmiyorum..
ama ona göre kesin öyle..
gönderilmemiş nice mektupların var kim bilir..
babam gibi..
ya da yazılmamış

gönderilememiş nice temenniler..

yazılamamış nice hasret yüklü sevgiler

ulaşamamış öpücükler..
benim gibi..

sen.. beni bırakıp gitmişsin..
nefret etmek geçiyor içimden..
ama babam buna asla izin vermez,
seni üzmeme..
sana kırılmama bile..
onu ağlatmamak için
sana kızamıyorum

içimdeki acıyı yazamıyorum
anneciğimm..

babam;
senin onu çok sevdiğine inanıyor,
haklıdır.. bilemiyorum
ben olanlara, yaptıklarına,
bırakıp gittiğine..
babamın senin hakkında anlattıklarına bakıyorum
inanmıyorum,..
mantığıma ters geliyor..
nasıl olup da gidebildiğine..
anlam veremiyorum..
öylesine sevip.. böylesine sevilirken..

haksız mıyım.. Anneciğimm

birlikte olduğunuz süre içinde değilse bile,
en başında,
ya da ne bileyim en sonunda
samimi olmadığını düşünüyorum,
affedemiyorum..
haksız mıyım..

haklı sebeplerin vardı eminim

değdi mi

bilemiyorum

umarım pişman olmamışsındır

kızsam da; hâlâ affedemesem de

tüm kalbimle pişman olmamanı diliyorum
pişman olma Anneciğim

yalan söylemedinse de,
gerçekleri söylemediğini,
anlatmadığını, ya da
kısaca onu aldattığını düşünüyorum..
kızıyorum..
ne yapayım işte..

dobrayım, sana benzemişim ya..

(Babacığım öyle söylüyor;

bana kızsa da;(kızmaz aslında)

sevineceği şeyler yapsam da

gülüşüm

hırçınlığım

ama en çok

en çok ne biliyor musun

gözlerim.. )

gözlerim sana benziyormuş anneciğim
gözlerim yalan söyleyemiyor.. (muş)

senin gibi..

babam seziyor..

sana hıncımı
üzülüyor..
hissediyorum..
üzülüyorum..

hıncım dedimse

Babacığımı neden terk ettin Anneciğim..
























 

Canım Anneciğimmm

biliyor olmalısın;
o hala sana tapıyor,
hala sana toz kondurmuyor..
ben biliyorum..
benden gizledikleri..
bilemediklerimde vardır tabi..
Babacığım olmadık zaman ağlıyor..
ağlamışlığını gizleyemiyor benden..
şimdi bile..
ama o hep öyleymiş..
o zamandan beri..
senden sonra kaderine darılmamış..
isyan etmemiş..
hala da sana asla zerre kadar toz kondurmaz..

biliyorsundur..

bana sarılır

“Allah O’nu alsa bile

bana seni verdi birtanem” der

bana sarılır..

şükreder..

bana sarılırken bile

sarıldığı kokladığı hissettiği sensin
hala en kutsalsın onda..

babam hala seninle sevişir..
beni severken de
seni okşadığının farkındayım..
çok hoşuma gider..
seni hala mutlu günlerinizdeki gibi yaşatması,
anılarınıza saygısı,
hala senli hülyalar kurması..
şükrü..
gözlerim sana benzermiş..
dudaklarım..
saçlarım..
ellerim..
ben seni tanımıyorum ama..
sırf babamın sevgisi için sana benzediğime şükrediyorum..

Canım Anneciğimm
babam senli “özlem”ler üzerine şiir yazarmış..

Sıla-Gurbet derken
sen bir defa “hasret” demişsin..
adım “Hasret” kalmış..
babam bana hasretim derken..
sana hasretini dile getiriyor..

 

 

bana gülümser, sarılır
“hasretimmm”, der
hızını alamaz bir daha “hasretimm”,
hasretim derken ardından “m” sesini uzatıyor ya..
bayılıyorumm.. bu ona has bir şey..

size has bir şey

o kelime o söyleyiş

başlarda ben

senin adıyın Hasret olduğunu sanırdım
Hasret…

 

Hasretim derken uzatmak

size ait..
ya da bize..
ben de öyle;
m ile biten cümlenin, kelimelerin arkasına
bir m de ben eklerim..
kime ne..
dediğim gibi bu sadece bize ait bir şey..

sen koymuşsun ya
ben adımı çok seviyorum..
babamı da..
babam seni nasıl seviyorsa,
beni de öyle..
ben de seni öyle seviyorum..
hani her şeyden çok..

her şey ne kadar çok olabilir..
çok ne kadar çok..
merak ederim..
çok bizim sana hasretimiz gibi bir şey.. olmalı..
çok ne güzel..
Canımm Anneciğimm
ben de
onun gibi sana asla kırgın değilim,

asla..
hiç kırılmadım bilesin..
bu bizim kaderimiz..
seni nasıl seviyor senden geçemiyorsak..
kaderimizi de çok seviyor
şikayet etmiyoruz asla..

ben de
onun gibi senin iyi olduğunu bilmek,
senli kaygılar duymamak istiyorum..
inşallah hep
gönlünce mutlusundur..
bu bize bin kere yeter


Canımm Anneciğimm

Babamla ne kadar mutlu olduğunuzu biliyorum..

onun seni,
senin de onu her şeyden çok sevdiğinizi...
onun için ağladığını da,

içim yanıyor.. çok üzülüyorum,
benim üzülmemi istemezsin değil mi..
o zaman sen de üzülme..
sen gülüyorsan
bil ki..

babam da gülecek, mutlu olacak
ben de en çok gülen olacağım

bazen cesaretimi toplayıp, babama
“neden ağlıyorsun” dediğimde
“bilmiyorum canımm” der..
O “canımm” derken
ben;

sana seslendiğini biliyorum inan..

şimdi farkına vardım ki..
bunlar sevinç gözyaşları değil,
belki bir mutluluğun bedeli..
böyle ağlamak da güzel,
çok daha güzel..

tüm güzelliklerden

hatta her şeyden

şimdi daha iyi farkındayım..
ve çok sevinçliyim..
umarım sen de benim gibi acıyla..
mutsuzlukla değil..
şükranla ağlıyorsundur…
ben sana kavuşmak ümidi ile..
kavuşacağımı bilmenin;
ümitli olmanın hazzı,
sevinciyle ağlıyorum..

Canımm Anneciğim!!
bir gün bana geleceğini biliyorum..
ama sanki.. bunu babamdan sonraya saklıyorsun..
ne acı.. ben acılarımdayken bana sahip çıkmak arzusundasın..
ya da ne bileyim; öyle olmaması senin elinde değil..
elinden başka şey gelmiyor belki
oysa; ben ikinizin de şefkatini..
sıcaklığı aynı anda duymak istiyorum.. çok mu
ikinizi birden.. hatta şimdi.. hemen..
çünkü seni çok özlüyorum
çok işte..

sen annesizliği bilemezsin..
öğrenmeni de istemem..

hiçbir çocuk annesizliği bilmesin..
çok zor Anneciğim..
nasıl desem..
ellerin yokmuş gibi..
ayakların
ya da gözlerin..
sana gelmemek..
sana sarılmamak
seni görmemek.

ellerin var ama annene dokunamamışsın..

ayakların var ama ona koşamamışsın..

gözlerin onu görmemiş..
çok zor Anneciğim hem de çok..

hiçbir şeyin anlamı yok
bir de ikinizi aynı anda hissedememek

saramamak

ortak sıcaklığınızı yaşayamayacak olmak

katlanılır değil

bana bunu yaşatmamak adına

hülyaların vardır umarım

benim başka hülyam

içimi ısıtan dileğim

beni ümitvar eden

içimi yaşama sevinci dolduran

kıvancım

mutluluğum yok

zaten bana göre mutluluk

ikinizin birlikte beni sarması

ben hiç mutlu olmadım Anneciğim

ya da

belki mutluluğu hiç tatmayacağım

belki sen öğretir

yaşatırsın mutluluğu

olmaz mı anneciğim…

Canımm Annemmm

Annemi.. bana çok görme Canımm Anneciğim..
ne olursun.. ne olursun ben de başka çocuklar gibi
annemin babamın sıcaklığını..
en çok da babamın sana kavuştuğunu,
canım babamın mutluluğunu
Sizleri mutlu görmeyi..
yaşamayı bana çok görmezsin değil mi..

Annemmmm, Annemmm, Annemmmm

Anneciğiiimmmmm.. Canımmm canıımmm canımmm

Canım Anneciğiiiimmmmmmm

ben onun acılarındayken
sana kavuşmanın buruk tadını istemiyorum..
bana hepimizin birlikte olacağı
senli saadeti çok görmeyeceğini umut ediyorum..


ben de başka çocuklar gibi bayram etmek
koşturmak, yüzüme acıyarak bakmalarından çok

başımı okşayan elleri öpmek istiyorum..

senin ellerinin başımı okşamasını istiyorum

çok şey mi istiyorum Anneciğimm




( Mektup C-anne başlıklı yazı İ.ÇELİKLİ tarafından 14.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.