Anne..
şu an sen de belki babama yazıyorsun..
bilmiyorum..
ama ona göre kesin öyle..
gönderilmemiş nice mektupların var kim bilir..
babam gibi..
ya da yazılmamış
gönderilememiş nice temenniler..
yazılamamış nice hasret yüklü sevgiler
ulaşamamış öpücükler..
benim gibi..
sen.. beni bırakıp gitmişsin..
nefret etmek geçiyor içimden..
ama babam buna asla izin vermez,
seni üzmeme..
sana kırılmama bile..
onu ağlatmamak için
sana kızamıyorum
içimdeki acıyı yazamıyorum
anneciğimm..
babam;
senin onu çok sevdiğine inanıyor,
haklıdır.. bilemiyorum
ben olanlara, yaptıklarına,
bırakıp gittiğine..
babamın senin hakkında anlattıklarına bakıyorum
inanmıyorum,..
mantığıma ters geliyor..
nasıl olup da gidebildiğine..
anlam veremiyorum..
öylesine sevip.. böylesine sevilirken..
haksız mıyım.. Anneciğimm
birlikte olduğunuz süre içinde değilse bile,
en başında,
ya da ne bileyim en sonunda
samimi olmadığını düşünüyorum,
affedemiyorum..
haksız mıyım..
haklı sebeplerin vardı eminim
değdi mi
bilemiyorum
umarım pişman olmamışsındır
kızsam da; hâlâ affedemesem de
tüm kalbimle pişman olmamanı diliyorum
pişman olma Anneciğim
yalan söylemedinse de,
gerçekleri söylemediğini,
anlatmadığını, ya da
kısaca onu aldattığını düşünüyorum..
kızıyorum..
ne yapayım işte..
dobrayım, sana benzemişim ya..
(Babacığım öyle söylüyor;
bana kızsa da;(kızmaz aslında)
sevineceği şeyler yapsam da
gülüşüm
hırçınlığım
ama en çok
en çok ne biliyor musun
gözlerim.. )
gözlerim sana benziyormuş anneciğim
gözlerim yalan söyleyemiyor.. (muş)
senin gibi..
babam seziyor..
sana hıncımı
üzülüyor..
hissediyorum..
üzülüyorum..
hıncım dedimse
Babacığımı neden terk ettin Anneciğim..
Canım
Anneciğimmm
biliyor olmalısın;
o hala sana tapıyor,
hala sana toz kondurmuyor..
ben biliyorum..
benden gizledikleri..
bilemediklerimde vardır tabi..
Babacığım olmadık zaman ağlıyor..
ağlamışlığını gizleyemiyor benden..
şimdi bile..
ama o hep öyleymiş..
o zamandan beri..
senden sonra kaderine darılmamış..
isyan etmemiş..
hala da sana asla zerre kadar toz kondurmaz..
biliyorsundur..
bana sarılır
“Allah O’nu alsa bile
bana seni verdi birtanem” der
bana sarılır..
şükreder..
bana sarılırken bile
sarıldığı
kokladığı hissettiği sensin
hala en kutsalsın onda..
babam hala seninle sevişir..
beni severken de
seni okşadığının farkındayım..
çok hoşuma gider..
seni hala mutlu günlerinizdeki gibi yaşatması,
anılarınıza saygısı,
hala senli hülyalar kurması..
şükrü..
gözlerim sana benzermiş..
dudaklarım..
saçlarım..
ellerim..
ben seni tanımıyorum ama..
sırf babamın sevgisi için sana benzediğime şükrediyorum..
Canım Anneciğimm
babam senli “özlem”ler üzerine şiir yazarmış..
Sıla-Gurbet
derken
sen bir defa “hasret” demişsin..
adım “Hasret” kalmış..
babam bana hasretim derken..
sana hasretini dile getiriyor..
bana
gülümser, sarılır
“hasretimmm”, der
hızını alamaz bir daha “hasretimm”,
hasretim derken ardından “m” sesini uzatıyor ya..
bayılıyorumm.. bu ona has bir şey..
size has bir şey
o kelime o söyleyiş
başlarda ben
senin
adıyın Hasret olduğunu sanırdım
Hasret…
Hasretim derken uzatmak
size
ait..
ya da bize..
ben de öyle;
m ile biten cümlenin, kelimelerin arkasına
bir m de ben eklerim..
kime ne..
dediğim gibi bu sadece bize ait bir şey..
sen koymuşsun ya
ben adımı çok seviyorum..
babamı da..
babam seni nasıl seviyorsa,
beni de öyle..
ben de seni öyle seviyorum..
hani her şeyden çok..
her şey ne kadar çok olabilir..
çok ne kadar çok..
merak ederim..
çok bizim sana hasretimiz gibi bir şey.. olmalı..
çok ne güzel..
Canımm Anneciğimm
ben de
onun gibi sana asla kırgın değilim,
asla..
hiç kırılmadım bilesin..
bu bizim kaderimiz..
seni nasıl seviyor senden geçemiyorsak..
kaderimizi de çok seviyor
şikayet etmiyoruz asla..
ben de
onun gibi senin iyi olduğunu bilmek,
senli kaygılar duymamak istiyorum..
inşallah hep
gönlünce mutlusundur..
bu bize bin kere yeter
Canımm Anneciğimm
Babamla ne kadar mutlu olduğunuzu biliyorum..
onun seni,
senin de onu her şeyden çok sevdiğinizi...
onun için ağladığını da,
içim
yanıyor.. çok üzülüyorum,
benim üzülmemi istemezsin değil mi..
o zaman sen de üzülme..
sen gülüyorsan
bil ki..
babam da
gülecek, mutlu olacak
ben de en çok gülen olacağım
bazen cesaretimi toplayıp, babama
“neden ağlıyorsun” dediğimde
“bilmiyorum canımm” der..
O “canımm” derken
ben;
sana
seslendiğini biliyorum inan..
şimdi farkına vardım ki..
bunlar sevinç gözyaşları değil,
belki bir mutluluğun bedeli..
böyle ağlamak da güzel,
çok daha güzel..
tüm güzelliklerden
hatta her şeyden
şimdi daha iyi farkındayım..
ve çok sevinçliyim..
umarım sen de benim gibi acıyla..
mutsuzlukla değil..
şükranla ağlıyorsundur…
ben sana kavuşmak ümidi ile..
kavuşacağımı bilmenin;
ümitli olmanın hazzı,
sevinciyle ağlıyorum..
Canımm Anneciğim!!
bir gün bana geleceğini biliyorum..
ama sanki.. bunu babamdan sonraya saklıyorsun..
ne acı.. ben acılarımdayken bana sahip çıkmak arzusundasın..
ya da ne bileyim; öyle olmaması senin elinde değil..
elinden başka şey gelmiyor belki
oysa; ben ikinizin de şefkatini..
sıcaklığı aynı anda duymak istiyorum.. çok mu
ikinizi birden.. hatta şimdi.. hemen..
çünkü seni çok özlüyorum
çok işte..
sen annesizliği bilemezsin..
öğrenmeni de istemem..
hiçbir
çocuk annesizliği bilmesin..
çok zor Anneciğim..
nasıl desem..
ellerin yokmuş gibi..
ayakların
ya da gözlerin..
sana gelmemek..
sana sarılmamak
seni görmemek.
ellerin var ama annene dokunamamışsın..
ayakların var ama ona koşamamışsın..
gözlerin
onu görmemiş..
çok zor Anneciğim hem de çok..
hiçbir
şeyin anlamı yok
bir de ikinizi aynı anda hissedememek
saramamak
ortak sıcaklığınızı yaşayamayacak olmak
katlanılır değil
bana bunu yaşatmamak adına
hülyaların vardır umarım
benim başka hülyam
içimi ısıtan dileğim
beni ümitvar eden
içimi yaşama sevinci dolduran
kıvancım
mutluluğum yok
zaten bana göre mutluluk
ikinizin birlikte beni sarması
ben hiç mutlu olmadım Anneciğim
ya da
belki mutluluğu hiç tatmayacağım
belki sen öğretir
yaşatırsın mutluluğu
olmaz mı
anneciğim…
Canımm Annemmm
Annemi..
bana çok görme Canımm Anneciğim..
ne olursun.. ne olursun ben de başka çocuklar gibi
annemin babamın sıcaklığını..
en çok da babamın sana kavuştuğunu,
canım babamın mutluluğunu
Sizleri mutlu görmeyi..
yaşamayı bana çok görmezsin değil mi..
Annemmmm, Annemmm, Annemmmm
Anneciğiiimmmmm.. Canımmm canıımmm canımmm
Canım
Anneciğiiiimmmmmmm
ben onun acılarındayken
sana kavuşmanın buruk tadını istemiyorum..
bana hepimizin birlikte olacağı
senli saadeti çok görmeyeceğini umut ediyorum..
ben de başka çocuklar gibi bayram etmek
koşturmak, yüzüme acıyarak bakmalarından çok
başımı okşayan elleri öpmek istiyorum..
senin ellerinin başımı okşamasını istiyorum
çok şey mi istiyorum Anneciğimm