O günü andığımda aç isem de doyarım

Acayip koro başlar gözümü yumduğumda

Dinlenmek maksadıyla kumlara baş koyarım

Nefes almaz olurum deryaya tumduğumda.

 

Adana ve İstanbul aynı kaderi gördü

Karışık düşünceler kulağımı tırmalar

Ceyhan Adapazarı ölümde kardeş dördü

Savruldu sağa sola taştan moloz kırmalar.

 

Tozdan bulut oluştu alanlar sanki dardı

Bir anlık can pazarı gafletten bilemedim

Hopur hopur hoplayıp yanan insanlar vardı

Uğraşılar boş çıktı feryadı silemedim.

 

İhtisas gerekmiyor işitsen hitabını

Kurduğun barınağı bir esasa uydursan

Ağıtla okuyoruz depremin kitabını

Şart değil tam üzeri faydan öte kaydırsan.

 

Sevdiklerin yan yana için rahat eder mi?

Dayanamaz yıkılır kerpiç yığma yaparsan

Her şeyden önce tedbir tarih geri gider mi?

Tekrar etmesin diye takvimlerden koparsan.

 

Zaman çok hızlı geçti yürekteki yarayla

Çipil suda gezerken boğar oldu sığlıklar

İki kere yaşadım kısa süre arayla

Semada yankılandı acı korkunç çığlıklar.

 

17.08.2013

Ahmet Çelik

Ceyhan

1998 HAZİRANINDA CEYHAN’DA İŞTEN GELDİM BİR CUMARTESİ GÜNÜ UZANDIM SEDİRE UYKUYA GEÇMEK ÜZEREYKEN DEPREM BAŞLADI. 1999 İSTANBULDA YİNE AYNI ŞEKİLDE TAM UYKUYA DALARKEN BAŞLADI DEPREM. YAŞADIĞIM BU İKİ OLAYI KENDİ LİSANIMLA ANLATMAYA ÇALIŞTIM, EKSİKLERİM İÇİN ÖZÜR DİLERİM.

( Çığlıklar başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 8/19/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.