Hüzün
Hangi gözlere değdi yıldızlı gülüşlerin
"Ben yoluna minnetle düşen zifiri bir gece iken"
Hangi sahrânın bağrı yandı ateşlice bakarken
Ben yoluna minnetle eriyen karlı bir dağ iken
Yürek limanıma demirledim adını
Hüznün sığ sularında çalkalanan bir ağ iken
**
Yalnızlık rıhtımında yalnız gezen siyah gölgeli bir hancı
Şavkının kör karanlığına vurulmuş bir baharım
İzi yok artık, şehrin gri kaldırımlarında ayak seslerin
Rüzgâr gibi esiyorum durmadan, uğultusuyla çekişir çığlığım
Yüreğim sorular mahşeri bilmem bu kaçıncı
Nedir Yârab nedir düşlerimi kemiren
An be an bitirecek beni bağrımda seğiren sancı
**
Sensizliği oynayan bir tiyatrodur âlemim
Kim bilir nereye kadar sessiz ve perdesiz oynayacak
Hangi cümlenin hecesinde pervazını süslesin adın
Güneşine küsmüş bir ayazım, dokunsan ağlayacak
Korkarım maviden yoksun ölü bir denizin dibinde boğulacak
Nereye baksam her yerde yüzün var
Ufkuma çizdiğin dağlar bile dağlanacak
Yokluğuna değdi gözlerim talihimde hep hüzün var
**
Herşey boş ve yavan
Yürürken ömür denilen dikenli bir yoldan
Hüznümün hantal kuşları mıydı avuçlarımda yuvalanan
Var git...! oyalanma bre gönül...! ne vardı biraz avare olsan
Varsın inleye dursun dem-beste nevaların operası
Elbet bir gün, uçar gider uzağa içinin kuytularından
2010 İçel
rb
(
Hüzün başlıklı yazı
RamazanBoran tarafından
27.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
