Demem Şu Ki İstanbul
Lerzan yığını gibi ferim gözünden aktı
Buğusunda içerken O'nun gibi inledim
Sancılıydı boz dibi şavkı yüzünden aktı
Hicaz taksim geçerken İstanbul'u dinledim.
Derin iç geçirerek sevdasından dert yandı
Her önüne geleni seven sanmış önceden
Ne sanmıştı ki beni olmadık yere kandı
Birde sevda sileni sanıp yanmış inceden.
Titrer sesinin yeli gurur etmiş dokunur
Başı boran olmuşta bilememiş suçları
Der ki! Delinin seli ağlar bitmiş dokunur
İstanbul sel dolmuşta silememiş saçları.
Sokuldukça sokuldu kendinden sandığında
Kemanın tellerine hastaymış benim gibi
Sevi olup döküldü bendinden bandığında
Gurbetin ellerine ustaymış tenim gibi.
İstemem zarar gelsin kol kanat gerdiğime
Ver elini elime! Kanıp sorma ben gibi
Beni sevdiğim bilsin! Mahal yok erdiğime
Demem şu ki İstanbul! Banıp durma ten gibi.
(
Demem Şu Ki İstanbul başlıklı yazı
GülsenTunçka tarafından
4.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
