Pencerenin yamacından süzülen yağmur damlaları gibi;
Bırakıyorum kendimi
Asilliğin asalet hapsinden,
Salıyorum bedenimi,
Bakıyorum da çok gevezeler birikti.
Ne demeli , susmuşları hain mi bellemeli
Tencere içi kaynar yemek
Demek söz yok ,yapılır mı bana felek
Avluya bebeği bırakan dümbelek
Habersiz belli, kulağını mı çeksek
Rüya rüya içinde mübarek
Aslanın ağzı olmuş bir dünya ekmek
Söylesek haddini biz bildirsek
Utanmaz ki şahsici kelek
Med cezir olmuş
dünya,bir bilsen
İçinde fırtınanın sancısı var ah görsen
Çekip zincirleri karadan acımı dindirsen
Oturmuşa adab-ı edep ritminde göstersem
Sulha cihan eylense dünyam
Tasa bu, sendeki olsa küheylan
Başı titrekler olmuş bana sultan
Senin de med cezir olsun dünyan
HATİCE TML(05.09.2013)