Yanlış
mevsimlerde açmasın Gönlünün
çiçekleri Ya zemheri
ayazı vurur ya da tipi Helak olur
yüreğin… Sen hiç
anlamadın beni, Ya da
kendimi ben sana yeterince anlatamadım... Neresinden
tuttuysam aşkın elimde kaldı hep. Kırık
döküktü her şey Ve her
seferinde Sadece can
kırıklarıydı payıma düşen. Oysa,
öylesine sevdim ki, sendeki mavi gökyüzünü Ve hep benim
olsun istedim …
Ucunu bir
türlü göremediğim denizi. Seni her
şeyinle sevdim anlasana Kara Kız Çok sevdim,
diz çöktüm önünde sevgimi anlattım Sen sevgimi
anlayacağın yerde, Önce
dizlerimden başladın kanatmaya, Beni bir
türlü anlamak istemedin. Görmedin
bende ki sana olan sevdayı Sonra
yüreğimi kanattın. Duymadın
çoğu zaman haykırışlarımı Uzat
ellerini, tut ellerimden Çıkar beni
ne olur dipsiz kuyulardan...
Aslında sana
kızmam mı lazım? Ya da göz
yaşlarımda boğmalı mıyım? Gömmeli
miyim zifiri karanlık gecelere? Yapabilir
miyim bunları sence? Sana kıyar
mıyım Kara Kız? Sen bana
neler yaptın söyle aşkım! Alma elimden
mutluluk çiçeklerimi Girmişsin
yüreğimin saklı gizli köşelerine Dokunmuşsun,
yaraları kabuk bağlamış sol döşüme Biliyor
musun Kara Kız? Ben seni hep
sevdim, ikinci baharım oldun! Sıcak
ağustos sabahlarında Serin serin
esen meltem rüzgarları kadar sevdim Zamana inat
sevdim seni Kara Kız…
( Kara Kız 4 başlıklı yazı Mustafa Kara tarafından 10.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
