Þerefine içmiþim yine sabaha deðin
Ýfadem vuslat dedim iffet kesti yolumu 
En dibine çökmüþün ruhumda göçen daðýn
Harabeye dönerken amelde saðým solum 

Baþýmda bir hal var ki ne yar anlar ne að yar
Adýna aþk desem de yine de bir terslik var
Sabrýmýn pimi düþtü gönül haný tarumar
Baþtan sona dostluktan atýlmýþ düþkün kulum

Hazaný yakýp yýkan onda olan ne vardý
Oysa gördüðüm ayan ne þehvetti ne ardý
Gönül kalesi muhkem surlar uçurum yardý
Deniz gözlerle vurdu bir anda göçtü solum