İşi sevmekti
Durmadan yâri
İstemekti.
Ona
uyanmaktı
Ona koşmaktı
Ona konuşmaktı
derdi
Hevesi
yüreğinde kaldı!
Aşkı
kursağında!
Sürgündü o!
Bir filiz
gibi yüreğinde sevgilinin dal budak salmıştı.
Çiçeğe
durmuştu, sevgiliye!
Kopardılar!
Hüzündü O!
Yuva
yapmıştı gözlerinde sevgilinin salkım saçak.
Umut ışığı
olmuştu, kalbe!
Kırdılar!
Kaçaktı O!
Bir firari
sevdayla yanmıştı sevgilin aşkında
Kalbine
sığınmıştı sonra, sevgiliye!
Yakaladılar!
Yalnızdı O!
Kalabalığın
tam ortasında tek başınaydı
Sığınacağı
limanı arıyordu, yâri…
Kaybettiler!
Şimdi yıkık
bir ülke gibiydi
Bombalanıyordu,
yağmalanıyordu, katlediliyordu
Hayal meyal
yaşıyordu
Ölülere
arkadaş oluyordu
Dirilere düşman
kesiliyordu
Sürgün ve
kaçak ve hüzünlü
Ve yalnız ve
yıkık bir şekilde
Sevmeye devam
ediyordu
Aşka davam
diyordu!
İşi bitikti oysa
Ömrü silikti
Yaşama dair
ne varsa heybesinde
Aşka dair ne
besliyorsa göğsünde
Hepsi yitikti.