Dağıldım ey hayat halim perişan

Neden hep yokluktur payıma düşen

Kalbime mıh gibi saplanan nişan

Adını anmakta diller süveyda

 

Sonsuzluk ölümdür yanımda yoksan

Dört yana ördüğün surları yıksan

Hani zemzem olsan içime aksan

Kurudu aşkından göller süveyda

 

Hata sende değil tüm hata benim

Hep eksik kalıştır sana nedenim

Bir görsen halimi solmakta tenim

Sarmayınca bilmez kollar süveyda

 

Bulutlar yağmuru gözyaşın sanır

Toprak rücu eder arştan utanır

Aşk od ’una düşen uzaktan tanır

Tutunca ayrılmaz eller süveyda

 

Kalbimde açmayan bir gonca gülsün

Yıllarca sustuğum aşk adlı dilsin

Madem âşık ölmez aşk bizi bilsin

Aşınsın uğrunda yollar süveyda

 

Yıldızlar ağlıyor  sen susuyorsun

Susunca evrene kan kusuyorsun

Bir hayalin kaldı bak asıyorsun

Sallandırır dalda yeller süveyda

 

Aşk denen kuyunun içine düştüm

Dedim bahtiyarım aşkla buluştum

ğmadın Âdemin bağrından taştım

Çiçeğe donandı dallar süveyda

Şimdi sensiz acı ballar süveyda



Adem Efiloğlu

 

( Süveyda 2 başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 9.10.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu