Bir yaz akşamı yüzünü gördüm
Âşık
oldum gül yüzüne cenneti gördüm
Kirpiklerin
ok eyledin sinemi deldin
Yar sen
beni öldürmeye mi geldin
Karanlık
gecelerime oldun ışık
Yalnız
gönlümün oldun sırdaşı
Gel
ey canımın yoldaşı
Can
kafesinde esir kaldım
Sensiz
yine nefessiz kaldım
Cennet
yüzünü görünce destanlar yazdım
Seni
sevmek için bu canımdan vaz geçtim
Söyle
ey sevgili sana nasıl varayım
Varayım
da o cennet tenine sarılayım
Seherde
sevdalara seninle uçayım
Bana
bir gülde gönlüme neşelerini alayım
Sensiz
ben bu yükü nasıl taşıyayım
Aç
gönül kapını da sürmeli gözlerine,
hayran
hayran bakayım.
Sev
beni bu fakir gönlüm süslensin
Gül
gamzelerin gönül evimde şenlensin
Yaklaş
bana ey sevgili gül yüzüme,
gülmez
isen kalbim sensiz nasıl süslensin