Destan Yazdý Bu Garip

Gurbet sanki kene emer kanýný

Ýnsafsýz elinden bezdi bu garip

Sömürdüðü yetmez ister canýný

Verdiði dertlerden sezdi bu garip

Gönlüne hasretin rüzgarý eser

Sanar yüreðini kör býçak keser

Yine isyan etmez bahtýna küser

Hep kendi kendini üzdü bu garip

Yüreðin ateþi kor gibi yanar

Hasret göz yaþýna ekmeðin banar

Ýçinde bin türlü yaralar kanar

Narkozlu biçimde sýzdý bu garip

Gurbet illerinde çürüyor özü

Gün geçtikce beter soluyor yüzü

Adýný deseler doluyor gözü

Özlem deryasýnda yüzdü bu garip

Çoðalýr dertleri boyundan aþar

Çektiði çileye akýllar þaþar

Susuz kalan çiçek sanmaki yaþar

Ölmeden mezarýn kazdý bu garip

Kýnamayýn derdi baþýndan aþkýn

Bir gariptir gönlü sýlaya düþkün

Hasreti yüzünden olmuþtur þaþkýn

Hayali peþinden gezdi bu garip

El içinde sahte güler yüzleri

Düþünür maziye dalar gözleri

Konuþunca yürek deler sözleri

Dilinde nameyi dizdi bu garip

Esen rüzgarlara diyemez yeter

Yarini özlemiþ burnunda tüter

Halini görmeyin mecnundan beter

Sevda çöllerinde tozdu bu garip

Ýnsafsýz esiyor üstüne yeller

Görülmez hasreti ne bilsin eller

Ah gönül köþkünde soluyor güller

Uykuda düzenin bozdu bu garip

Geçliðini yedi yine doymadý

Þahin in dizinde derman koymadý

Her gece aðladý kimse duymadý

Dertlerinden destan yazdý bu garip

Almanya

Ali þahin (Elbistanlý)