Bakırköy meydanında ıslak esmer bir gece
Zaman gece yarısı diyor saat kulesi
Yağmurlar damla damla ıslarken ikimizi
Havayı sallıyordu aşkın yorgun nefesi
Yeniden yazıyorduk senle kaderimizi
Bakırköy meydanında ıssız, ıslak bir gece
Dağ gibi ince ağrı oturdu sol yanıma
Boğazımsa kekremsi acılar yutuyordu
Eller bırakmamıştı buz tutmuş ellerini
Nefesin ıslanmış bir şiir kurutuyordu
Bakırköy meydanında ıslak ıssız bir gece
Mahcup bakışlarını kaldıramıyordun yerden
Gözlerinse bu gece başka başka renkteydi
Ben boşluğa yürürken sen üzgündün kederden
Gece yağmur sesinden bir başka ahenkteydi
Bakırköy meydanında ıssız sessiz bir gece
Son otobüs de kalktı, hava ıslak ve serin
Dudaklar titriyordu bulutlanırken yüzün
Sokak lambalarında erir pervanelerin
Yüreğin ortasına otağ kurmuştu hüzün
Bakırköy meydanında sessiz ıssız bir gece
Zaman zaman değildi,sevgiyi öldürendi
Seni benden sökendi, alıp da götürendi
Ve kalktı son otobüs gece son seferine
Aşk ile ben ordaydık, bir sen yoktun durakta
Sabahı buldu şehir uykusuz ve merakta