Kâinattaki bu farklýlýk Rabbimizin yüce hikmetlerindendir. Yeryüzünde tek bir renk olsun, tek bir þekil olsun, her þey tek tip olsun diye düþünebilir miyiz? Bütün insanlar ayný özellikleri taþýsýn, ayný beceride olsun, ayný þeylerden zevk alsýn diyebilir miyiz? Farklýlýklar bir çeþit zenginlik ve ilâhî bir armaðandýr.

Sahabe döneminde Ebû Zeri Gýfarî hazretleri, bir kýzgýnlýk anýnda Bilal-i Habeþî hazretlerine siyah kadýnýn oðlu diye hakaret ediyor. Daha sonra hatasýný anlayarak Hz. Bilal’in kapýsýnýn önüne yatarak baþýný yerlere koyuyor. Hz. Bilal yüzüme basmadan buradan kalkmayacaðým diyor. Hz. Bilal yerden Hz. Ebû Zer’i kaldýrarak bu yüz basýlmaya deðil, öpülmeye layýktýr diyerek onu affediyor.

Hac görevini yaparken zenci birini görünce yüzünü ekþiten adama, dilini bilen birinin aracýlýðý ile zencinin; “Bana yüzünü ekþiterek bakana sor bakalým, boyayý mý, yoksa boyayaný mý beðenmemiþ? Diyor. Bu soru suratýmýza bir tokat gibi patladý deðil mi?. Ne diyor Hak dostu Yunus Emre: “Yaratýlaný severiz, yaratandan ötürü.”

Her insan aslýnda bir çiçek deðil midir? Güneþin her çiçeðin baþýný okþadýðý, her yüze güldüðü gibi bizler de her insanýn baþýný okþamalý, yüzüne gülmeliyiz deðil mi? Eðer böyle yaparsak o zaman insanlar, güne bakan çiçekler gibi yüzünü aydýnlýða dönecektir.

Hangi çocuk narin, pembe yapraklý, ince nakýþlý bir orkideden daha az hassas ve daha kýymetsizdir? Bir çocuðun doðuþtan deðersiz olduðunu kim söyleyebilir? Çocuk, kadife kumaþlý, kiraz renkli bir gül gibi baþý dimdiktir. Çocuk rengârenk kanatlý bir kelebek gibi göz alýcýdýr. Çocuklarýmýz yaratýlýþý gereði renk renk, yaprak yaprak açan caným papatyalardan, bizlere gülümseyen hercai menekþelerden daha az renkli deðildir. Leylaklar kadar güveni, zambaklar kadar kahramanlýðý temsil eder. Çocuk, anne sütü kadar temiz, su þýrýltýsý kadar ahenkli, bir elmas parýltýsý kadar ýþýltýlý, güneþ kadar sýcak, pamuk kadar yumuþak, kar kadar beyazdýr.

Çocuk gözyaþlarýmýza derman, yaralarýmýza merhemdir. Ruhumuza ayýn on dördü gibi parlayarak gönlümüzü hoþ eder. Onlara biraz tahammül, biraz sevgi, birazcýk ilgi dünyalarýný þenlendirecek, pembe umutlara kanat açacaklardýr. Dillerinde en güzel güfte ve bestelerin var olduðunu göreceksiniz.

Tek çiçeði kendi bahçesinde, herkesi kendi renginde düþünmek ne kadar doðrudur? Kim böyle bir hakký, hangi gerekçe ile kendinde görebilir? Kime dünyaya gelirken kendisinin torpilli olduðu, baþkalarýna merhamet edilmediði söylenmiþtir? Yüzünde parýltýlar saçan bir iþaret, yüzünde ilahi kudretten bir nakýþ taþýmayan hangi çiçek vardýr ki? Yaratýlana tahammül edememek, kibirlenerek çiçeðe hor ve hakir bir bakýþ, yaratanýn yaptýðýný çirkin görüp, tenkit etmek kimin haddinedir?

Onlar yaratýlýrken, dünyaya gözlerini açarken size mi sorulacak, sizden mi izin alýnacaktý? Sizin gibi olmayan, sizin gibi düþünmeyen, size benzemeyen çiçeklerin nefesleri mi kesilmeli? Sularý mý kurutulmalý? Vücutlarý mý yok edilmeli? Ne dersiniz? Sizin gibi olmadýðýný düþündüklerinize hayat hakký tanýr mýsýnýz? Buna tahammül edebilecek misiniz? Ayný anadan doðmaya önem verenler, ayný sanatkârýn eseri olmaya niçin önem veremezler acaba? O daha deðerli, daha kýymetli deðil midir?

Toplumda esas olan Ýslam kardeþliðidir. Bu kardeþliðini zedeleyecek, Müslümanlar arasýnda soðukluk ve düþmanlýða sebep olacak, Ýslâm’a uymayan söz ve davranýþlardan þiddetle kaçýnmak gerekir. Farklýlýklarý ön plana çýkarmadan, farklýlýðý bir zenginlik olarak görüp, hoþgörü ile davranmalýdýr. Ýslam kardeþliðini bozacak davranýþlarda bulunan fanatik kiþilere, taassup sahiplerine itibar edilmemelidir. Din kardeþliði soy kardeþliðinden önce gelmektedir. Bunun için Yüce Rabbimiz gerçek kardeþliði Ýslam kardeþliði olarak belirtmiþtir. Ýslam’a düþman olan anne-baba bir kardeþimiz de olsa, onu asla din kardeþimize tercih edemeyiz. Tabiatýmýz onu istese bile dinimiz bu duygumuzun önüne geçerek gereði olaný tercih etmeliyiz. Din kardeþliði þemsiyesi bütün Müslümanlarý içine almaktadýr.

Irkçýlýk gütmekteki sebep; bilgisizlik, eðitimsizlik, ölçüsüzlük, amaç ile aracý birbirine karýþtýrmak, uzak görüþlü olmamaktan kaynaklanmaktadýr. Müslümanlar birbirinin kýymetini bilip, birbirlerinin hakkýna riayet etmelidir. Fitnecilere, vatan ve millet düþmanlarýna asla fýrsat verilmemelidir. Müslümanlar birbirlerinin velisi, dostu ve kardeþidir. Bu kardeþliði bozacak her türlü söz ve davranýþlardan uzak durmalý, farklýlýklarýmýzý düþmanlýk ve kavga sebebi yapmamalýyýz.

(Devam edecek)