Sen yoksan

Üç-beş derece eksiliyorum hayattan

 

 

Sanırım kelimelerime küsüp

İntihar etmeliyim

Ellerime seslene seslene

Biraz daha

Biraz daha direnmeliyim belki de hayata

 

 

İçine isyan susan vakitlerde

Soğuk

İstanbul kadar Asya-Avrupa arasında koşuşmakta

Parmak uçlarıma

 

 

İçimdeki buzdağıyla kavgadayız

Ceplerine sıkışmış la havle’lerle 

Sabır ekliyorum dualarıma

Bu yüzden harfler yoluna sade bir nun

Diyorum avare gönlüm  sana mecnun

Ölümsüzdür kelimelerim sana biat ederken

Yokluğunda eksildiğim hayattan

Bakarsın arşın katlarında

Asılır ruhum

 

 

Huysuz bir akşamın karanlığında

Nefes nefese koşuşturmalarımız

Buğusuna aşk olup asılmak istiyor insan

Tebessümün kaybolduğu bir anda

Katıksız bir özleyiş dilediğim

Ölümle nikâhı kıyıldığında anla

Aşkından hükümlü olduğumu

 

Adı sen kokan

Müebbet bir şiir yazdım sayfalara

Mevsim zemheriye çalmakta

Kar kış kıyamet pencerenin ötesi

Limon çiçeği kokusunu özlemekle meşgulüm

Unutma

Sen yoksan

Üç-beş derece eksiliyorum hayattan

 

Âdem Efiloğlu

( Sen Yoksan Üç Beş Derece Eksiliyorum Hayattan başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 18.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.