HAC ANILARI

-10-

 MÜZDELÝFE’YE HAREKET

Kafile olarak bizlerde çadýrlarýmýzda otobüsleri beklemeye baþladýk. Hiç kimsenin çadýrlarýndan ayrýlmamasý istendi. Her an otobüslerimizin gelebileceði söylendi. Bu arada akþam yemeði için kumanyalar daðýtýldý. Arafat’ta kazan kaynamýyordu.  Kahvaltý ve akþam yemekleri kumanya þeklinde veriliyordu. Yola çýkmadan önce akþam yemeði olan kumanyalarýmýzý çadýrlarýmýzda yedik. Yürüyüþ sýrasýnda içmek üzere çantalarýmýza taþýyabileceðimiz kadar birkaç þiþe su aldýk. Çünkü çýkacaðýmýz bu uzun yolculukta en çok suya ihtiyaç duyacaðýmýzý düþünüyorduk.

Yaklaþýk saat 22:00 dolaylarýnda bizleri Arafat’tan Müzdelife’ye götürecek otobüslerimiz geldi. Otobüslere belli bir düzen içerisinde binip Müzdelife’ye doðru yola çýktýk.

Gece 23:00 dolaylarýnda Müzdelife’deki planlanan bölgeye vardýk.  Otobüslerden indik. Ýndik ama her yer Hacýlarla doluydu.  Tam bir mahþeri kalabalýk vardý.  Kafile olarak o kalabalýklar arasýnda yürüyerek uygun bir yer bulduk. Orada saflar tutuldu. Akþam ve yatsý namazlarý cem edilerek kýlýndý. Arkasýndan kafile baþkanýmýz Burhaniye müftüsü Sayýn Oðuz Metin Müzdelife vakfe duasýný yaptý. Bu duadan sonra gece olmasýna raðmen sünnet olduðu üzere Mina’da büyük þeytana atacaðýmýz yedi adet taþý da, aydýnlatma lambalarý altýnda hemen orada topladýk.  Sonra yürüyüþe geçtik. Fakat yürüyecek yol ve yer bulmak kolay olmadý. Bir taraftan insan kalabalýklarý, diðer taraftan arazi engelleri vardý. Bir de buna Türkiye’den ve baþka ülkelerden gelen çok sayýdaki hacý kafilelerinin birbirine karýþmasýný da eklerseniz durumun ciddiyetini anlarsýnýz.

Müzdelife-Mina ana asfaltýnda trafik oldukça sýkýþýktý. Asfalt yol, araçlarla dolu olduðu için, bütün Hacýlar yol dýþýndaki araziden yürümek zorunda kaldýk. Yürümeye elveriþli olmayan bu arazi yaklaþýk beþ kilometreydi.

Bu mahþeri kalabalýklar arasýnda yol bulup yürümek oldukça zordu. Baþka çarede yoktu. Yürüyüþe geçtik. Annemi bu zor þartlarda tekerlekli arabayla taþýyordum.  O mahþeri kalabalýklar arasýnda iki de bir tekerlekli araba ya bir taþa takýlýyor, ya bir boþ su þiþesine, ya bir toprak yýðýnýna,  ya da bir bez parçasýna takýlýyordu. Birde bunun yanýnda kafile ve gruplardan kopmamak gerekiyordu.  Çünkü o mahþeri kalabalýklarda Kafile ve gruptan koptuðun anda bir daha kafile ve grubunu bulmak mümkün deðildi.

Ýþte bu kalabalýklar içerisinde yol alýrken tekerlekli arabanýn takýldýðýný gören Hacýlar, sað olsunlar hemen arabanýn bir tarafýndan tutup yardým etmeye çalýþýyorlardý.  Yaklaþýk böyle zor zahmet iki saat yol aldýktan sonra tekerlekli arabanýn bu þekilde götürülmesi beni oldukça zorluyordu. Bu zorlanma karþýsýnda çareler aramaya baþladým.

Kafile baþkanýmýza bu arazide bu arabayla yürümenin zor olduðunu, mümkünse annemi götürmek üzere bir ambulans çaðrýlmasýný istedim. Kafile baþkanýmýz bu mahþeri kalabalýkta bunun mümkün olmadýðýný söyledi. Kendisinin de yardým ederek hacý anneyi beraber taþýyabileceðimizi ifade etti. Bundan sonra annemin arabasýný kafile baþkanýmýz Burhaniye müftüsü Sayýn Oðuz Metin ile sýrayla taþýmaya baþladýk. 

Derken aklýmýza arabayý ters yönde hareket ettirmek geldi. Çünkü ön tekerlekler küçük olduðundan ufacýk bir engele takýlýp kalýyordu. Arka tekerlekler ise büyüktü. Daha rahat hareket ettirilebilirdi. Hemen tekerlekli arabayý ters döndürüp geri geri çekerek hareket ettirmeye baþladýk. Gördük ki böyle taþýmak daha kolaydý. Ancak bu þekilde taþýmak için iki kiþi gerekiyordu. Arabanýn bir kolundan ben tuttum diðer kolundan kafile baþkanýmýz tutarak çekmeye baþladýk. O andan itibaren annemin tekerlekli arabasýný daha kolay taþýr olduk. Bazen de diyanet görevlilerinden Mesut Ayan Bey yardýmýmýza koþtu. Her ikisine de buradan çok teþekkür ediyorum.

Netice itibariyle yaklaþýk dört saat bu zor arazi þartlarýnda yürüdük.  Yürüdük ama hem bizim hem de bütün Hacýlarýn adým atacak hali de kalmamýþtý. Ayný zamanda terlemekten üzerimizdeki ihramlar da ýslanmýþtý. Onun için uygun bir yer bulup biraz dinlenmek istiyorduk.

MÝNA’YA VARIÞ:

Müzdelife’den hareketimizden yaklaþýk dört saat sonra saat 03:00 dolaylarýnda Mina giriþindeki asfalt yola ulaþtýk. Fakat bu asfalt yola geçmek için dar bir geçitten geçilmesi gerekiyordu. Çünkü diðer taraflar demir çitlerle kapatýlmýþtý. Yüz binlerce hacý o dar geçitten geçiyordu. Zor zahmet o geçide yaklaþtýk. Ancak o geçitte büyük bir izdiham vardý. Baþka geçecek yerde yoktu. Çaresiz oradan geçmek mecburiyetindeydik. Fakat o izdihamda ezilme tehlikesi de vardý. Ben ve eþim kendimizden endiþe etmiyorduk ama annem tekerlekli arabada olduðundan dolayý tehlike yaþayabilirdik. Hemen tanýdýðýmýz hacýlardan yardým istedim. Birkaç kiþi Annemin arabasýnýn çevresine koruma amaçlý dizildiler.   Bu þekilde o dar geçitten güç bela geçmeye çalýþýyorduk. Buna raðmen ezilme tehlikesi geçirdik.  Tehlikeli þekilde sýkýþtýðýmýz bir anda yüksek sesle “dikkat yaþlý var. Biraz yavaþ olun” diye var gücümle baðýrdým. Fakat kime anlatacaksýn, kime duyuracaksýn. Herkes bir an önce karþýya geçmek istiyordu. Bereket baþýmýza bir þey gelmeden hacý arkadaþlarýn yardýmýyla o dar geçitten geçebildik.  

 Buradan geçer geçmez yüzeli iki yüz metre sonra uygun bir yer bulup kýsa süreli bir mola verildi. Burada az da olsa dinlendik. Fakat bu sýrada yanýmýza aldýðýmýz sularýmýzda bitmiþti. Su sýkýntýsý çekmeye baþladýk. Ara sýra su alýnan yerler olsa da buralara yaklaþýp bir þiþe su almak öyle kolay deðildi. Çünkü su kaynaðýnýn baþýnda yüzlerce insan sýrada bekliyordu. Derken bir askeri tesisin yanýna vardýk. Askerlerden su istedim. Fakat asker olumsuz cevap verdi.  Bana verirse bütün Hacýlarýn kendisine su almaya yelteneceðini söyledi. Fakat annemin susuzluktan dili damaðý kurumuþtu. Askere dedim ki, mama(Annem) susuz bayýlacak yarým þiþe olsun verin dedim. Asker durumun ciddiyetini anlayarak verdiðim boþ su þiþesinin yarýsýna kadar su doldurup geri verdi. Ben de þükran(teþekkürler) diyerek oradan ayrýldým. Aldýðým suyu hemen anneme verip susuzluðunu biraz olsun giderdik.

Tekrar yürüyüþe geçtik. Bir süre sonra Mina’ya vardýk. Tünellerden tünellere girdik. Fakat tünellerin belli bir kýsmýnda yürüyen bantlar vardý. Bantlara varýnca, bantlara biniyor hem yola devam ediyorsunuz hem de biraz dinleniyorsunuz. Netice de Müzdelife’den Mina’daki þeytan taþlanacak bölgeye yaklaþýk altý saat sonra ancak varabildik.

Bu arada kurban bayramýnýn birinci günü sabahý oldu. Müzdelife’de topladýðýmýz yedi adet taþý atmak üzere Mina’daki þeytan taþlama(Cemarat) yerine ulaþtýk.

ÞEYTAN TAÞLAMA:

Müzdelife’de topladýðýmýz bu taþlarý büyük þeytana atmak için, büyük þeytaný temsil eden duvarýn yanýna vardýk.   Kalabalýk mý kalabalýktý. Bir boþluk bulduk þeytaný temsil eden duvara yaklaþtýk. Burada taþlarý, taþlama kurallarýna uyarak teker teker “Bismillâhi Allahuekber” diyerek büyük þeytaný temsil eden duvarý taþladýk.

Þeytan taþlayan o kalabalýklarý görünce müthiþ bir atmosfer içine giriyorsunuz. Ýþte o atmosfer içerisinde þu dizeler aklýmýza geliverdi.

MÝNA’DA TAÞLAR

Müzdelife’den Mina’ya yürür mahþeri kalabalýklar

Toplanýr taþlar korkar azgýn þeytanlar

Akar seller gibi Hacýlar, mahþer mi mahþer

Mina’da atýlýr taþlar kovulur büyük küçük þeytanlar

Taþlar atýlýrken duamýz, Bismillahi Allahüekber

Kovulur nefisteki þeytanilikler hep beraber

Açýlýr yeni sayfalar beyaz mý beyaz tertemiz

Pak kalýr Kur’an olursa bundan sonra rehber

Buradaki temsili Þeytan taþlamadaki temel amacýn, insanýn içindeki kötülüklerin defi, nefsin meþru olmayan isteklerinin reddi, bundan sonraki hayatýnda her türlü þeytani ya da marazi konularda daha dikkatli olacaðýna dair bir söz verme anlamý taþýyordu.

Hacýlar þeytaný temsili olarak taþlamakla, gerçek anlamda þeytani iþ ve davranýþlarý, hayatlarý boyunca kendilerinden uzak tutmaya karar veriyorlardý.

Özet olarak ifade edecek olursak, Hacý olmuþ bir Müslüman,  nefsin þeytani arzularýna deðil, Allahýn emir ve yasaklarýna bundan sonra harfiyen baðlý kalacaðýna dair bir sözleþme imzalýyordu. 

  Þeytan taþlama iþi bittikten sonra konakladýðýmýz otele gitmek üzere topluca yürüyüþe geçtik. Büyük kalabalýklar içerisinden geçerek þeytan taþlama alaný(Cemarat) dýþýna çýktýk. Þehir merkezine doðru yol alýrken yanlýþ yola girdiðimiz anlaþýldý. Bunun üzerine hemen geri dönerek yaklaþýk on beþ dakika tekrar geldiðimiz yöne doðru yürüdük. Gideceðimiz yolu bulduktan sonra Mekke’deki Cadde ve sokarlarý adýmlamaya baþladýk. Geçtiðimiz yollarda ayaklý berberlerin yol boyunca birer sandalye koyarak sýra sýra dizildiðini gördük. Ellerinde saç kesme makineleriyle týraþ olmak isteyen Hacýlarý saç týraþý yapýyorlardý. Bu nedenle týraþ yapýlan yol ve cadde kenarlarýnýn bir hayli kirlendiðini gözlemledik.

Bu arada iyice yorulmuþtuk. Yürüdüðümüz cadde üzerinde bulunan bir otelin önünde mola verdik. Yaklaþýk on dakika burada dinlendik. Bu dinlenmeden sonra tekrar harekete geçtik. Mekke’nin çeþitli cadde ve sokaklarýný adýmlayarak otelimize doðru yürümeye devam ettik.

DEVAM EDECEK