Severken Yandırdın
Severken yandırdın
Sel gibi akmıştın gönül bağıma
Şaşkına döndürdün bilemedim ki.
Bahardın ömrüme, can otağıma
Severken yandırdın bilemedim ki.
Tamda bulmuş iken cana cananı
Gözüme bakarken bana yananı
Aşkın şerbetini ruha sunanı
Zehire bandırdın bilemedim ki.
Bana diyordun ki; ey! benim canım
Sevgi demlerinde en güzel yanım
Sinemde sevincim, damarda kanım
Söz ile kandırdın bilemedim ki.
Her zaman diyordun; suskun dilimsin
Sana erişmeyen hasret elimsin
Saçımı okşayan bahar yelimsin
Zerreye böldürdün bilemedim ki.
Sevdan yüreğimde kanayan yara
Kabuk bağlamıştı sanki bir ara
Gönül meyletmedi hiç intizara
Katlimi bildirdin bilemedim ki.
Yaşama amacım ömrüme nefes
Ruhumu okşayan ahenkli o ses
İstemem kalbimde gündelik heves
Giderken öldürdün bilemedim ki.
(
Severken Yandırdın başlıklı yazı
Ahmet Moran tarafından
11.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
