Elimde bıçak, damarımda kan…
Kessem oluk oluk akacak
Sen damlayacak damla damla
Ölsem sebeb sen olacak
Ambulanslar sirenlerini çalacak acı acı
Sedyedeki nedense hep yabancı…
Gözler hep yalancı bakacak sana
Sözler yavan kalacak
Öz yaban olacak.
İşte tam da o an
"Bu kalpte sana yer yok" diyecek hancı
İçini
saracak bir sancı…
Can
çıkacak ama bensizlik çıkmayacak.
Ne kadar da sensizlik taşıyorsun,
yayıyorsun…
Aferin sana!
Can zehir zıkkım olmasın da ne olsun şimdi
Kalmadı artık ne aklım ne fikrim
İçten içe çürüyen bir ağacım
Derinden derine çatlayan bir camım
Devrileceğim boylu boyunca
Kırılacağım parça parça.
Başım dumanlı bir dağ
Ey sevgili nasıl yağarsan yağ
İster kar ol ister yağmur ister taş
Artık dökülmüyor ağlamaktan gözlerimden yaş
Aklıma gelmiyor kalem kaş…
Ne haldeyim bilmiyorum.
Can müptezel bir halde
Vaziyet yerlerde
Duygular dipte
Aklım gitte
Umudum gel de!
Öleceğim sensizlikten
Burası iç açıcı değil
Burası hiç çekici değil
Burası buram buram sensizlik kokuyor
Itır ıtır yalnızlık…
Kalbimi doğruyor yokluğun kıtır kıtır
Etimi parçalıyor aklıma her geldiğinde gülüşün satır satır
Kalmadı ne sabır ne de hatır…
Kalmadı ziyaret etmediğim yatır.
Elde var yine sensizlik
Yürek tekmelik…
Dil altı verecek doktor bu aşk haline
Kalp içi verse!
Kalmayacak hiçbir şeyim
Ölüyorum sensizlikten
Düşecekler kütükten
Yazacaklar ölüm sebebini
Aşırı sevmekten…