SON  MEKTUPLARIN SONU

 

Haberim yok duruşundan cisminden,

Kaşın, gözün yine öyle kara mı?

Hiç kimseye söz edemem isminden,

Benim gibi kara bağrın yara mı?

 

İnce ağrı gibi kaldın içimde,

Şekillendin başka  başka biçimde.

Ben giderken sevdalılar göçünde,

Bakışların karanlığa çıra mı?

 

Sana değil kaderime küstüm ben,

Talihimi çiğ ipliğe astım ben.

Diyemedim Felek ile dostum ben,

O’nun ile  çoktan açtım aramı.

 

Ayaz’ım ben, umudumu yitirdim,

Neyim varsa bohça yapıp götürdüm.

Gençliğimi hayallerle  bitirdim,

Göç  zamanım, bekliyorum sıramı.

 

Ahmet AYAZ

( Son Mektupların Sonu başlıklı yazı Ahmet AYAZ tarafından 25.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.