Kayıp bir şehir gibiyim ben artık
Kayboluşlardayım
Gittiğin günden beri yüreğimden
Kahroluşlardayım yüreğim kahroluşlardayım
 
Kayıp bir yürekten yazıyorum
Sensiz kör kuyulardan
Yüreğimi bulamıyorum yüreğim
Nereye koydum nerede unuttum bilemiyorum
 
Bazen diyorum bırak unuttuğun yerde kalsın
Bazen diyorum bırak yüreğin
Sonsuza dek saklansın
Bazen neler demiyorum ki yüreğime
 
Kayıp bir yüreğin serzenişinden yazıyorum
Gözyaşlarım kurudu sensizlikten
Belki de belki de diyorum yüreğime
Sen gelmedikten sonra akmayacak gözyaşlarım


Doğmayan güneşin arkasından yazıyorum
Gecelerin kör karanlığından
Yalnız kalan mutluluklarımdan
Karalıyorum işte kendimce yüreğim
 
Özlemlerin doruklara yükselişinden yazıyorum
Acıların doruklara yükselişinden yazıyorum
Sensizliklerin yükselişlerinden yazıyorum
Bu şehrin yalnızlıklarından yazıyorum
 
Ben bu şehir de kalamıyorum yüreğim
Dört duvar boğuyor beni
Yalnız kalışlardan yazıyorum
Öylesine karalıyorum işte
 
Yükselse de yüreğimdeki fırtınanın şiddeti
Büyük bir dağın tepesinde tek başına kalsa da yüreğim
Güneşe ulaşmaya çalışsa da bu yorgun yürek
Kayıp bir şehir gibiyim ben artık
 
Senin şehrinden gideli çok zaman oldu
Ne bir ses ne bir nefes duyamadım
Senden gideli
Geri dönüşlerin olmayacağını bilerek beklemek var ya
O defteri de karaladım ben artık
O defteri de güneşin sıcaklığında yaktım yüreğim...
DEMET

( Kayıp Şehir başlıklı yazı demet tarafından 2.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.