"Ak Sakallı Bir Kelebek Dokunuverse Bebeklere "
Kurşundan tabelalar asmıştı göz kapaklarına
"Kimse giremez" yazılıydı yaş'tan başka
Kara saplanmış ayaklar hissizliğin de idi
bakışları...
Göğsüne sıkıştırdığı havayı
Vermemekti!
Verdiğini de almamaktı çabası aslında..
Karabasandı kardaki tüm gölgeler
Sükut ilacıyla yoğruluyordu
Issızlığa devredilmiş yaralar..
Yollara dökülen sancıların acısı
tabanlarında eriyordu
Yürüyordu yine de
yürüyordu...
Ve her an!
Ve her an 365 kez yaşlanıyordu
Tüm çizgilere 365 kat katarak...
Tüm gecelerden
Tüm iniltilerden
tüm feryatlardan geçiyordu
Rüzgarların bağrında soluklanan
tüm ıslıkları ç/alarak
...
biriktirdiği isyanları döküp saçmadan
yürüyordu
...
Ruhun kanatları yolunmuş
Ağlayamadan yürüyordu
damarlarındaki ağıtları dinleyerek
...
Ve kaldırdı griye çalan bakışlarını
gökyüzüne..
Ve sıktı bir avuç kardan..
"Ak sakallı bir kelebek dokunuverse bebeklere " dedi
Öpüverse..
Ve sarsa film başa
yeniden
Yeniden doğmazlar mı!
Emdikleri sütle...
Nilüfer Zontul Aktaş
(
"Ak Sakallı Bir Kelebek Dokunuverse Bebeklere " başlıklı yazı
Zontul tarafından
2/8/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
