1 Yaşamaya Böylesi Hayat Utanıyorum
yaşamaya böylesi hayata utanıyorum

ne saygı,ne sevgi,ne dost,kardeş,ne aile,

ne akraba,nede insanlık kaldı

ne yazımız,ne kışımız

nede dört mevsimiz kaldı

dünyayı zehirlediler 

eskisi gibi dünyanın havanın temizliği kalmadı

yediğimiz yemeklere zehir attılar

ekmeğimize aşımıza göz diktiler

ayrılık hastasına düşürdüler

ne sevdiler.nede sevdirdiler

iki yaş,iki çeşme bıraktılar

gelen yedi,giden yedi,

dünyanın sefasını

gençlik,yaşam huzur yaşam bırakmadılar

kim geldise ağada,paşada benim deyip 

soyup soğana çevirdiler

adelet,hüküm,fedakarlık bırakmadılar

feleğin baltasında kafamızı kestiler

topraksız,havasız,tatsız,tuzsuz,

zindan dolu bir dünya bıraktılar bize

yoksulun,zenginin aynı yere gireceği 

mezar,mezar taşı,toprak,tabut,

kefen bile bırakmadılar döktüler,yaktılar

gelde yaşa,gelde hürriyetine sahip çık
( Yaşamaya Böylesi Hayat Utanıyorum başlıklı yazı zaza mahsun tarafından 12.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.