Ben Gece Olunca Ağlarım
BEN GECE OLUNCA AĞLARIM
Ben, ben gece olunca ağlarım.
Gizlerim gözyaşlarımı; karanlıkta kimseler görmesin diye!
Yalnızlığımı yudum yudum içerken,
şarkılarla, şiirlerle avunurum.
Kaybolur adım adım gün, benliğimde,
ruhumda sızılar başlar,
Ben, ben gece olunca ağlarım.
Sensiz öyle gam çöker ki yüreğimin tam ortasına,
Ne yapacağımı bilemem,
Kaybolur uykularım kaf dağının ardına,
Hüzünler vurur, çıkmaz labirentlerde kalırım, Beynimde uğultular bitmez.
Ben gece olunca ağlarım.
Çırpınışlarım bilirim çaresiz,
devası olmayan hastalar gibiyim öyle bitkin,
öyle kendi kendimle. Bir ben yalnız, bir ben kimsesiz.
Kayıp çocukluğum gelir aklıma,
Yitip giden gençliğimin o deli dolu zamanlarda;
pervasızca savurduğum saçlarım nerede?
Gençliğin o kavak yellerinin estiği, günler gelir hatırıma,
Ben, ben gece olunca ağlarım.
Umutsuz değilim de yarından,
Gücümün kalmadığını hissettiriyor artık kalbim!
Yorgunluğum her akşam vakti daha bir artıyor,
Ya bedenim? Eskisi gibi mi ya?
Hele o gözlerim,
Neden öyle endişe dolu bakışlarla bakıyor aynada aksim?
Çünkü, çünkü; su misali; kayıp gidiyor ellerimden hayat!
Ben, ben gece olunca ağlarım.
Aylin AKGÜN
(
Ben Gece Olunca Ağlarım başlıklı yazı
AYIN ŞAVKI tarafından
3/23/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
