Aforizma, çeþitli konulardaki düþünceleri, kesinlikle bilinmesi gereken kural ve özellikleri birkaç kelime ile öz ve ahenkli olarak anlatan cümle, bir çeþit vecize veya bir slogandýr. Sözcüðün kökeni Latince'deki "aphorismus" sözcüðünden gelmektedir.

Aforizma, Batý’ya has bir söyleyiþ biçimidir. Bizdeki vecizeye benzer ancak biraz daha uzundur ve felsefidir. Aforizmalarda ileri sürülen fikirler, daha ziyade, baþkalarýnýn kabulünü beklemeyen yazarýn sübjektif kanaatleridir.

Kelam-ý Kibar ise, büyük, akýllý, veli ve meþhur zatlarýn güzel, veciz ve çok kýymettar olan sözleri ve kelamýdýr.

Güzel söz, gönül alan, onur kýrmayan, hak ve doðruyu gösteren bütün sözlerdir.

Bu kýsa girizgâhtan sonra geçelim esas meseleye. Daha önce birkaç yazýmda da söylediðim gibi SÖZlerle alakalý bir kitap çýkarmayý düþünüyorum. Bununla ilgili çalýþmalara baþladým. Þu ana kadar þahsýma ait 400’e yakýn aforizmamý derledim topladým. Bunlarýn daha fazla ÇALINMADAN ve ANONÝM olmadan bir kitap halinde okuyucuya sunulmasý sanýrým önemli bir hizmet olacaktýr.

Ýþte bugünkü yazýmda bu sözlerimden ikisi üzerinde sizlerle mülahaza etmek istiyorum. Bunlardan birincisi:

“Semer vurman gerekenlere deðer yüklersen, neden seni çifteledi diye þikâyet etmeye hakkýn yok.”  Bir diðeri de:

“Bu dünya hayatýnda baþýmýza gelen bütün büyük belalar, eþek olanlara melek muamelesi yaptýðýmýz için gelmektedir.”

Ýnsanoðlu Dünya hayatýnda çok da fazla elemeye tabi tutmaksýzýn birçok insana haddinden fazla deðer verir ve son ana kadar bekler... Çünkü birçok kiþide var olan hastalýðýn adý:

 “Herkesi kendisi gibi sanma” hastalýðýdýr. Biz her ne kadar böyle düþünsek de insanlar bizi her seferinde yanýltýr ve verdiðimiz deðerin hakkýný vermezler... Ya da biz öyle hissederiz... Aslýnda bizler kaybetmeyiz kazanýrýz da... Ancak bu süreç bizim için sýkýntýlý olur...

Ben bu sözümde deðer verilmeyi hak etmeyen insanlara semer vurmayý mecaz bir anlatýmla bütünledim... Aslýnda yapmamýz gereken HERKESE HAK ETTÝÐÝNÝ vermektir... Bu þekilde söylenmiþ onlarca güzel söz de vardýr. Mesela:

“Hiç kimseye hak ettiðinden bir gram fazla deðer vermeyeceksin.” sözünü ömür boyu hafýzamda hep tutmuþumdur. Uygulayabildim mi? Elbette ki kocaman bir HAYIR…

Sanýrým burdaki sorun FAZLA BEKLENTÝ içinde olmaktýr. Evet, bizler hayatýmýz boyunca bir takým insanlara deðer verir ve karþýlýðýnda her ne kadar “bir þey beklemiyoruz” desek de bir beklenti içinde oluruz. Ama çoðu zaman dilimize yer etmiþ olan þu meþhur sözü pek çoðumuz uygulamayýz. “Ýyilik yap denize at; balýk bilmezse Halýk bilir.”

Soyut bütün kavramlarda olduðu gibi deðer de maalesef tek taraflý yapýlmaya ve algýlanmaya mahkûmdur. Çünkü bu deðerlerden hiçbirisi için “karþýlýk beklenilerek yapýlýr” maddesi yoktur ve hatta efdal olanýnýn da “o taraflý bile olmamak” olduðu bilinmelidir.

Evet, öte âlemi düþünerek yatýrým yapmaya devam edelim ancak ayný delikten defalarca ýsýrýldýðýmýza zaman da þahitlik etmesin…

Vesselam…