Dün Orhan Pamuk’un bir “Babamýn Bavulu” kitabý ve yatýðý bir de Nobel konuþmasý vardý.

Orhan Pamuk “Bavulun içindeki gizli yükün esrarengiz aðýrlýðý yüzünden dokunamamasý, bavulun içindekileri beðenmeme korkusu, babasýnýn yazar deðil sadece baba olmasýný arzulamasý, derin bir dünya kurmasý, Batýya kaçmayý istemesi, cemaatle inanýyormuþ gibi yaþamasý…” gibi daha çok cýmbýzlayarak alýnacak birçok söz ifadesi vardý. Okuduðum 7 Aralýk 2006’daki Nobel konuþma metninde…

Bu da nerden çýktý? Nasýlsa “Babamýn Bavulu” ismi “Ceketin Ýçindeki Adam” ismini çaðrýþtýrdý bende ve ben de bu yazýma “Ceketin Ýçindeki Adam”  adýný koydum.

Bu günde artýk bizim de bir “Ceketin Ýçindeki Adam”ýmýz var. Peki, bu ceketin içindeki adam kim? Bir Müslüman mý? Bir Hýristiyan mý? Müslüman ise yüzde kaç Müslüman? Deðil ise ne kadar Hýristiyan? Dost olamadýðý artýk biliniyor da, ne kadar düþman bu biliniyor mu? Bir daha asla sýrtýmýz yerden kalkmaz.

Ýhanet, karakterin iflas ederek karaktersizleþmenin diðer adý deðil midir? Hain de ihanet fiilini iþleyen deðil midir? Hain bizden biriymiþ gibi, bildiðimiz ve güvendiðimiz biri gibi dolaþmaz mý yaný baþýmýzda?

Yeri geldiðinde at, avrat ve silahýnýzý güvendiðiniz birileri olmaz mý? Birlikte yola çýkýlan, güvenilen birinden insan þüphelenir mi? Demek ki þüphelenmek gerekiyor…

Tehdit, korku, makam, para-pul, þöhret, güç ve þantaj karakterleri mecrandan-doðru yoldan çýkarmaz mý? Asil olandan kolay kolay hain çýkmaz bunu biliriz de, asil olmayanýn saðlam olarak ayakta kalmasý kolay mýdýr? Çok zordur.

Ýhaneti yaptýran güç, elbette iþini bittikten sonra haini ortadan kaldýrýr ki, ihaneti yaptýran gücün kirli çamaþýrlarý açýða çýkmasýn diye… Hainin dönüp efendisine ihanet etmesine de fýrsat vermez. Hain; dürüst kalmayý becerebilseydi zaten hain olmazdý.

Netice de ihanet, ihanetle temizlenir. Hain; can havliyle avýnýn peþinden kaþan bir aslana hiç benzemez, daha çok leþ piþinde koþan sinsi ve tüysüz bir sýrtlana benzer.   

Ya Rabbi biz mi aklýmý yitirdik yoksa þu garabet kullarýn mý?

Bizim hoca efendilerin zikir halkasý olur, tefsir-kelam sohbetleri ya da hadis dersleri olur da istihbarat örgütleri olmaz ki!

Dün haklarýnda meclise gensoru vererek; “laik devlet yapýsýný deðiþtirerek dini kurallara dayalý bir devlet kurmak amacýyla yasadýþý örgüt kurup bu amaç doðrultusunda faaliyetlerde bulunmak” gerekçesiyle meclis araþtýrmasý isteyen Chp ve altýnda imzasý bulunan Kýlýçdaroðlu ile cemaat bu gün kol kola, yanak yanaða!

Cemaat ise kendi haklarýnda gensoru verenleri bu gün baþarýlý olsunlar diye kapý kapý oy istemekte, istemek bir tarafa nerdeyse yýrtýnmaktadýr!

Araþtýrma önergesinin görüþülmesi sýrasýnda meclis kürsüsünden salya sümük cemaate saldýranlara karþý, cemaati savunmak da Akp’li milletvekillerine düþüyordu. Kendilerini Chp’nin bu tasallutundan kurtaran Akp ve Tayyip’in yýkýlmasý, kaybetmesi ve ölmesi için ise beddua seanslarý düzenlemektedirler!

12 Eylül darbecilerine methiye, 28 Þubatçýlara dua, Erdoðan’a beddua… Ne denir?  

Din ile diyanet ile iþi olmayan, Kuran’ý yasaklamýþ, baþý sarýklý âlimleri daraðaçlarýnda sallandýrmýþ, her türlü kirli iþi mubah gören bir Chp ile bu aþk ve bu sevda ne ola ki! Dün Cehenneme Hareket Partisiyken, ne oldu da þimdi Cemaatin Halk Partisi oluverdi.

Tüm fiþlemeler, tüm þantaj kasetleri, Mossad ve Cia ile birlikte yapýlan operasyonlar, birkaç gazete, ulusal televizyon kanallarý ve banka o ceketin cebinden mi çýkýyor?

Yüzlerce okul ve dershane hatta üniversite, Abd’deki malikâne, Ankara’da ve Bursa’daki Beyazsaraylar, dernekler ve federasyonlar o ceketin cebinden mi çýkmaktadýr?

O ceketin Cia’nýn gardýrobunda ne iþi ola ki?

On iki eylül öncesinde bu ülkenin binlerce genci niçin öldü? Abd‘nin menfaatleri ve Rusya’nýn planlarýna mý kurban edildi? Daraðaçlarýna çekildi bu ülkenin gençleri? Dün olduðu gibi bu gün de bu ülkenin sokaklarýný hala Cia mý dizayn edecek?

Bir delikanlý çýkacak, Türkiye’nin ekonomisine ayak baðý olan ve otuz yýl süren bir savaþý bitirecek, baðýmlýlýktan kurtulup baðýmsýzlýða yönelecek öyle mi?

Balkan’larda, Asya’da, Afrika’da yollar, hastaneler, okullar, cami ve mescitler, köprüler yapacak, hafýza tazeleyip bir uygarlýðý ayaða kaldýracak öyle mi?

O delikanlý ki, tüm kurumlarý çürümüþ, saðlýk, Eðitim ve Adalet baþta olmak üzere ayaða kaldýracak, Batý bir milyar dolar borç vermezken, Ýmf’yi kendi ülkesinden kovacak öyle mi?

O delikanlý darbe ile uzaklaþtýrýlamýyor, milletvekilleri satýn alýnamýyor, partisi kapatýlamýyor, kaosla yýkýlamýyor öyle mi?

Peki, öyle ise son çare yedek akçeyi kullanmak… Atalar boþuna dememiþ “Sakla samaný gelir zamaný…” Eðer bu delikanlý cemaat ile de yýkýlamaz ise Türkiye elden kaçýp kurtuldu demek anlamýna gelir. Artýk Türkiye’yi tutabilene aþk olsun…

Hz. Ömer býçak darbesini yediðinde dönüp sordu “Beni vuranlar kim?” Müslüman olmadýðýný öðrenince üzülmemiþti ama baþbakan üzülüyor.

Sayýn baþbakan biliyoruz ki üzülmenize gerek yok. Her ne kadar býçak bizden ise de býçaðý tutanlar ve size vuranlar da Müslüman deðildir…

Ceket’in kumaþý bizim olabilir ama Ceketin Ýçinde ki Adam bizden biri deðildir…  

Burada yürütülen mücadele Hükümet-Cemaat kavgasý deðildir. Bu Cemaat üzerinden Türkiye-yedi düvelin kavgasýdýr. Türkiye doksan yýllýk sevr boyunduruðundan kurtulmak istiyor, yedi düvel Türkiye’yi kafeste tutmaya çalýþýyor.

Bütün kavganýn ana sebebi de bu, yavru sebebi de bu… Duymayana, uyuyan cücelere duyurulur.  

Siz hala anlamadýnýz mý?

Ant-140314