Menzil
Bir garip yolcusuyuz varlığın gâyesinin
Geçtik ölümlü yardan, yâri Bir'e indirdik.
Artık ardı göründü
ömür sermayesinin
Şükür, gemsiz her hırsın gözyaşını dindirdik.
***
Kahretse de iblisi
çıktığım her basamak
Dünyevî heveslere
direndim, aldırmadım.
"Züldür"
deyip gönlüme günahı kanıksamak
Attığım adımlarda
toz dahi kaldırmadım.
Halisti her
niyetim; Yaradan buna tanık
Gölgemde haz
bulanı, yamacımdan itmedim.
Namert mahkeme kursa, eller sansa da sanık
Bilerek hiç
kimseyi kırmadım, incitmedim.
Yanılıp baksam dahi alçaktan gelen sese
Gönül gözümü asla hedeften ayırmadım.
Bin tövbeyi yükleyip bazen tek bir nefese
Muhasebe yaparken nefsimi kayırmadım.
Dünyevî Sultanlığın tahtına etmem tamah
Kıyamete kurulu, çalacak bir gün O zil!
Esirse gün geceme,
varsın olmasın sabah
Firdevstir bize
konak; dünya geçici menzil...
Mecit AKTÜRK