itirazsızdı güz kumruları çalıntı bir mevsime vuruldu kanatları gün çiçeği sus sevda yolu sessiz kalmıştı ölümlere
ama umudun dilinde maviydi söz eşsizliğe düşürüyordu yâr varlığını,hep yineleyerek aşka boyuyordu şiir saçlarını şairler sokağından akan mürekkep
bir otobüs yolculuğunda tanıdım kendimi/hasbelkader sevi ye düşmüş gün/ahlarım yol arkadaşım kelime kelime/sîne öğle güneşi ufkun sa/ten buğusuna ilikliyordu sağa sola k/açışan aşk tümcelerini
otobüsün dışında kırıldı içimdeki ayna sır/çalandı kaldırım taşları
zaman hızıyla yarıştı ağır aksak duyguların tek/eri cam önü seyrinde öykü öykü geçiyordu sen izleri gönül yolu okumalarını örttüm yanımdaki boş koltuğa asfaltın alaca şeridi ayraçtı ömür kitabıma,molalarda
( Yolu Kaldırım Taşı Yordu başlıklı yazı tutsak yelve tarafından 26.05.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
