Tepemizden esip geçen karabulutlar
Ölümün soğuk nefesini taşıyor kanatların da
Cellatlar gece de çılgınca dans ederken
Leyli bir zamanda alacak kurbanını yanına...
 

Hayatın aroması avuçlarımızdan  yitip kaçarken
Narkoz yemiş gibi; eşikte sallanır hayaller
Geride çırılçıplak bir ruh utanarak gizlenir...
 

Yalnızlığın ebesi, sessizce iner yatağından
Geceye soyundurur yorgun bedenleri
Umutsuzluğun zehrini başlar yoğurmaya
İçine sancılı düşüncelerin en kötüsünü eker
Aşk acısı !
 

Azrail kamçısını sallarken şahdamarına
Şiirler  ölümsüz kalacak mı? ellerinde...
Bize ölüm bu kadar yakın iken !
 
Polat Tek
14 haziran 2014
Cumartesi / (geceye anlık )

( Gece Ertesi... başlıklı yazı Polat Tek tarafından 14.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.