Online Üye
Online Ziyaretçi
Hazin bir duyguymuş,
Yalnızlık...
Evden uzak,anadan babadan uzak,
Ve yardan uzak kalmakmış yalnızlık.
Bir takvimde bütün tatil günlerini araştırıp,
Tek tek saymakmış yalnızlık.
Bazen hasret çeken yüreğe,
İki damla göz yaşıymış yalnızlık...
Bazense telefonda,
Hal hatır sormakmış.
Yalnılızlık!
Bitmeyen rüya nöbetleriymiş,
Ailenin yanında gibi hissettip,olduğun
Sevdiğine.sevgiline dokunduğun.
Karanlık gecelerde,
Ayaza karşı işine çektiğin,
Bir dal siğara imiş yalnızlık.
Yalnızlık diye sonuna kadar tükettiğin.
Yalnızlık!
İnsanın kendisiyle başbaşa kalmasıymış.
Aynı anda!
Bütün duyguların yaşanmasıymış.
Aslında Yalnızlık!
İyi ile kötüyü ayırt etmekmiş.
Canını,cananını özlemekmiş,
Özlemi şiirlere döküvermekmiş,
Özetle;
Hayatı olduğu gibi yaşayıp,
.........................sevmekmiş yalnızlık...
22/kasım/2009/Perşembe