Online Üye
Online Ziyaretçi
BAYRAMDI 0 SABAH ~
Bir cuş-û hurûşsa bayram
Avuçlarımız şeker kokmalıydı
tutmalıydı çocuklar ellerimizi
bakmalıydılar gözlerimize...
çiçekleri koklar gibi
koklamalıydık sonra onları...
En sevdikleri şekerleri yemeliydiler
damaklarını vura vura...
sevgi dermeliydiler
gül kokulu hayattan
Ve uyuyamadım' demeliydiler
heyecandan!
başlarını kaldırdıkları yastıktan
geceden kınalı ellerini
yıkamalıydılar
AI ' lar değmeliydi! yanaklarına da
kenarda parlayan ayakkabıları gibi olmalıydı
gözleri
Heyecan vurmalıydı kalplerine
pıt pıt...
Bir bayram
bir bayram Sevdası
Işımalıydı masum çehrelerinde
Sonra
dolaşmayı beklemeliydiler
sabırsızca
eş dost dede nineyi...
çocuktu onlar
ah çocuklar
Onlar bilir miydi ki
büyüklerin yıktıklarını
yaktıklarını
gasp ettiklerini
toprağa kan
çiçeğe gam
maviye kapkara duman
yükleyen büyükleri
bilir miydi...
anlayabilirler miydi
aslında anlamsızlıklarını!
anlayabilirler miydi...
Minicik yürekleri gepgenişti onların
SIğamamayı anlarlar mıydı
Vara yaşayaydı ' dediler onlar
uğur böceği
çalı kuşu
kırmızı elbiseli gelincik
eL sallasaydı leylek
göçerken
n' olurdu ki
Çocuktu onlar
öyle isterlerdi
öyle özlerIerdi
Bir bayram sabahı da
öyle uyanmak isterlerdi
rüya da olsa
hayal de olsa
bayramdı O sabah
yüreği yangın da olsa
Yıkılsa da dağlar
patlasa da
kirlenmiş bir maviyle uyansa da
bayramdı 0 sabah
kucaklaşmalıydı işte
...
Nilüfer A. Zontul