dahası…
zabah ovaya mı getdim söz temsili..
tabii esginki ğibi işe gederkene
esgi-püsgü keyinmeyon ga(y)ri ki…
n’olmaz, n’olmaz
işdeykene, köye geli(r)kene, köyün gatında
yolda-belde, orda burda
Özleminen garşılaşma(ya)ca(ğı)m
ne malim de(ğil) mi?
öyle ince düşünceliyin ki yahay valla
bu gadar olu(r)..
brehh breehh
işe ğetdim deyon ya hani
zabbaha gadak uyumadığım gecenin
leyli vahtından eveli
varıp alelacale işe duman atdırıyon,
söz temsili nadası ikileyosam
gayat kalın cızı çekiyon
öküzleri seğirdtiriyon
taha da olmadı mı
zelveyi gırıp,
gayış atıyon
neydip edip,
olmadık bi mahanaynan
guşlukdan eveli
taha Özlem gakıp da yüzünü yumadan
yani gargalar gayfaltısını etmeden önşe
yallah köye
emme köye gelelekten,
sankı Özlem’e geliyomuşuyun gibi
gönlüm akıp gediyo
dayısı gillerin evden yanna
hemen bi hamamlığa,
kokular demişsin cabası
der(h)al soka(ğa)
galbim durcak valla
gözler porocekder
emme…
oraya varana gadar
düşlerim dovalarım neyise
tam da görebileceğim an!
onu görmekten değil de,
ona yakalanmakdan
gorkuyon
çekinti ediyon
yüre(ği)m yerinden fıldıracak yauu
ya da garşılaşmayı göze alamayon haralda
gözlerim bütün dünneyi darayokan
ben her pencerede onu arayokan
…….
bi de içimden
“-işallah yokdur” deyon
şaş bari herif..
bu nası iş..
töbe töbee
bu nası bişiy!
bunca talaş neyeyse;
belki de
..
taha fazla hasret galmağ uçundur
sevda çekmek bu mudur?
her şeye bin şükür
söz temsili ovadan geliyon ya;
gıreşşek bizim evden yana sapınca
sanki zıyana gediyomuş gibi
çevirmeye gakıyon o yanna
neçeden sonura aklım başıma geliyo
Şeddeli Anşa görü(r) de,
olmadık yerde anar,
onun-bunun yanında gınar deye
onun bunun a(ğ)zına sakız olurun deye
betim benzim atıyo
sonura;
“amaaan kim ne derse desin”
“kim neyderse etsin”
deyon kendi-kendime
Hamitcik’in köşeyi dönünşe
yolum düşüyo her tefasında Ortamelle ye
nerden geli(r), nere ğedersem
gözüm anında o yanna gayıyo
bulduğum her fırsantta
öte yandan
Allah var işin aslı ben de
Özlemine(n) bi(r)-kaş kere
göz göze geldim!
de(h)!!
oldukça mahçubudu,
kirpikleri uzun uzun
gara gözlerinin içi parıl-parılıdı
yüzünde bi allık uçuşurdu
helecandan
her seftesinde[1] gözlerini saklardı
gıyamazdım
seninen gonuşurkana
bişiy demesen bilene
gamzeleri alana çıkar..
töbe estafurullah sanki ömrü hayatımda
o ğüne gadak
hiş gamze ğörmemişiyin
bi an höyle
yüzüne bakdığın bille
gözleri, taa içine işler i(n)sanın
işde o zaman,
işdee o zaman varyana?
..
galbin durcak gibi olu(rdu)
nutgun dutulu(rdu)
o fakıt içimden geli(r)di “canımmm”
(deyelek) hayalına sarılı(r)ın
canımmmm